Panie, naucz nas modlić się

Być uczniem

Działanie może być zakorzenione w modlitwie, tzn. może się w modlitwie zaczynać, modlitwą być motywowane i realizowane jako modlitwa miłości. Jezus przez trzy lata prowadził życie bardzo aktywne. Ale cała Jego działalność była przepojona modlitwą. Modlił się przed wszystkimi ważnymi wydarzeniami swego życia - przed wyborem apostołów, wskrzeszeniem Łazarza, w Ogrodzie Getsemani, na krzyżu.

Działania naszego życia muszą być często przerywane chwilami modlitwy, ponieważ modlitwa nadaje odpowiedni kierunek naszemu działaniu. Jezus rzekł: „Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, pozostanie tylko samo” (J 12,24). Takie nastawienie jest obce naszej ludzkiej naturze; stąd potrzeba formowania odpowiedniej postawy poprzez modlitwę.

Jezus postawił warunek bycia uczniem, kiedy powiedział: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się. zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Łk 9,23).

Ten warunek wymaga codziennej modlitewnej refleksji, przypominającej nam, że cała nasza aktywność musi być wspomagana modlitwą. Krzyż powstaje wtedy, gdy nasza wola działa prostopadle do woli Boga; sama modlitwa może przygiąć naszą wolę, aby trwała równolegle z wolą naszego kochającego Ojca. Tego uczy Jezus swoim przykładem. Często oddala się od bliskich, aby modlić się, czy to wstając wcześnie rano na długo przed brzaskiem, czy spędzając całą noc na modlitwie.

Znów wołajmy: „Panie naucz nas modlić się poprzez czynienie całej naszej codziennej aktywności żywą ofiarą uwielbienia”.