Siedem kroków do domu

Siedem, czyli blisko. Niemal na wyciągnięcie ręki. Słychać dochodzące z wnętrza głosy. Przez otwarte okna dolatują zapachy. Czuje się panującą w środku, zapraszającą do wejścia, atmosferę.

Zaproszenie rodzi ciekawość, ale i lęk. Ciekawość, bo dom daje schronienie, szansę poznania ludzi, zawiązania nowych przyjaźni, odkrycia swojego miejsca, może nawet zapuszczenia korzeni. Lęk jak zwykle towarzyszy wszystkiemu co nowe. Czasem jest to lęk zaglądającego przez szybę syna marnotrawnego. Częściej lęk przed zaangażowaniem, pójściem na całość, oddaniem siebie. Co zrobić, by ciekawość zwyciężyła lęk?

Siedem – sakramentów świętych, darów Ducha Świętego, wreszcie listów do siedmiu Kościołów w Apokalipsie. To nad nimi chcemy pochylić się w nadchodzącym Wielkim Poście. By przezwyciężyć lęk, zdobyć się na odwagę siedmiu kroków i wejść do domu. Czyli do Kościoła. Bo on nie jest miejscem, gdzie człowiek zagląda, by od czasu do czasu zaspokoić wyrafinowane potrzeby duchowe. Jest miejscem zamieszkania. Gdzie dojrzewamy, kochamy, upadamy, jesteśmy ranieni i doświadczamy uzdrowienia. Nade wszystko, z dnia na dzień, poznajemy Boga i doświadczamy Jego miłości. Bo Kościół to dom Boga. Nie ręką ludzką uczyniony, ale ręką Jezusa.

Efez, Smyrna, Pergamon, Tiatyra, Sardes, Filadelfia, Laodycea – to nie tylko ruiny i wspomnienie pierwszych gmin chrześcijańskich, adresatów listów apostoła. To również Kościół dziś. Wracający do pierwszych czynów, oczyszczający się w ogniu, szukający balsamu do namaszczenia oczu, słuchający, „co Duch mówi do Kościołów”.

„Przestań się lękać.” Zrób pierwszy krok, a potem następne. A po siódmym zobaczysz drzwi otwarte – odsunięty kamień…