Krzyżowa droga cierpienia
Rozważania przygotowane przez dziennikarzy akredytowanych przy Stolicy Apostolskiej, Wielki Piątek 2002 r.
STACJA SIÓDMA
Jezus obarczony krzyżem
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Marka (15, 20).
A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę i włożyli na Niego własne Jego szaty. Następnie wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować.
ROZWAŻANIE
Jezus wziął na siebie
ten krzyż, który był przeznaczony
dla każdego z nas.
Krzyż jawi się naszym oczom
jako symbol paradoksu i sprzeczności.
Choć Jezus obdarzony był przez Ojca
chwałą i mocą,
przyjął śmierć straszną, niechlubną,
wprost haniebną.
Wiedział, że krzyż jest jedyną drogą
do ludzkiego wnętrza;
gwałtowna śmierć — jedynym sposobem,
by wejść do naszych serc.
Trudno jest dźwigać ten krzyż paradoksu
we współczesnym, zglobalizowanym świecie,
zdominowanym przez władzę ekonomiczną,
polityczną, wojskową.
Wielcy tego świata sprzymierzają się,
by ciemiężyć,
by uderzać w biedną, wyczerpaną ludność.
Usprawiedliwia się nawet terroryzm
w imię «sprawiedliwości» i «obrony» ubogich.
Przesłanie przemocy
mających władzę
gwałtownie wdziera się do naszego serca,
a ono kamienieje.
Także za tę wielką część ludzkości, która cierpi,
za ofiary przemocy i niesprawiedliwości
Jezus dźwiga krzyż.
MODLITWA
Panie,
daj nam siłę i odwagę,
byśmy z Tobą nieśli krzyż i podzielali Twoje cierpienia
w codziennym życiu
i wypełnianiu obowiązków zawodowych.
Napełnij nas duchem służby i poświęcenia,
byśmy zabiegali nie o władzę i chwałę,
ale o to, by stać się narzędziem solidarności i pokoju
dla tych, których miażdży przemoc
i niesprawiedliwość wielkich tego świata.
Ciebie, Jezu,
o zmęczonym obliczu, obciążony krzyżem,
pełni uznania i podziwu pozdrawiamy
wraz z Ojcem i z Duchem
teraz i na wieki wieków.
Amen.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
