Śladami Jezusa - Woda przebaczenia

Autokar zatrzymuje się. Wysiadamy. Obserwuję ludzi. Każdy zachowuje się inaczej. Jedni są podekscytowani, inni mocno skupieni, wszystkim jednak towarzyszą emocje, które narastają w momencie zbliżania się to wód Jordanu ... Po przejściu specjalnej hali i bramek bezpieczeństwa mamy ponad 2 godziny czasu wolnego. Wiele osób przebiera się w białe szaty, takie jak alba (które można wypożyczyć w miejscowej przebieralni) i wchodzi powoli do coraz głębszej wody, by na koniec całkowicie się w niej zanurzyć. W tym ostatnim akcie, pomaga im dwóch miejscowych przewodników .... Ja, pierwsze minuty w skupieniu przeżywam na brzegu, patrząc na Jordan, który w tym miejscu nie ma więcej niż 10 metrów szerokości. Ten fragment rzeki nie przypomina tego Jordanu czczonego przez Żydów … szybkiego, czystego i potężnego z wartkim nurtem. Uważnie patrzę na rzekę. Kolor wody ciągle ulega zmianie. Być może dzieje się to z powodu odbijających się w niej okolicznych drzew i nierównomiernie rozproszonych promieni światła. Dopiero po chwili zdejmuję sandały i zanurzam w wodzie stopy. Nie planuję kąpieli. Raczej oddaję się rozmyślaniu a przy okazji obserwuję zachowanie ludzi, którzy podobnie jak ja, w ten piękny, słoneczny dzień stanęli w tym miejscu nad Jordanem …

To nic, że miejsce geograficznie się nie zgadza. I tak oczyma duszy widzę Jezusa, który schodzi nad wody Jordanu, by przyjąć chrzest z ręki Jana. Pamięcią wracam do tekstów ewangelii i odnawiam swoje przyrzeczenia chrzcielne. I na nowo przeżywam, czym jest mój chrzest. Ta wielka łaska darowanego nowego życia, życia w łasce ...