2. Niedziela Adwentu (C)

Pięć homilii

Jak człowiek Bogu, tak Bóg człowiekowi?

Piotr Blachowski

Adwent to czas dany nam po to, aby ożywić nadzieję na chwalebne przyjście naszego Zbawiciela, aby rozważać kierowane w tym czasie przez Kościół do nas słowo Boże. Dzisiaj jesteśmy wezwani, aby przygotować drogę Panu. Lecz nie chodzi tu o materialną drogę, ale o nasze serca, o nasze nawrócenie, czyli oczyszczenie się z grzechów, o wyzbycie się pychy i egoizmu, o wygładzenie szorstkości w obcowaniu z bliźnimi, o działania dla ich dobra.

Mamy więc nasze własne życie uczynić prostą drogą do Boga, drogą bez wybojów i kompromisów. To nasze zadania nie tylko na Adwent, ale każdy Adwent dobrze przeżyty pozwoli nam w nowy i głębszy sposób przygotować się na przyjście Zbawiciela. Ten niezwykły okres mówi o zbawieniu, które przychodzi do człowieka od Boga.

Coraz częściej odczuwamy zagrożenie wielorakim złem. Jak się od tego zła uchronić? Pięknie nas uświadamia w tym zakresie Prorok Baruch, „Złóż ... szatę smutku i utrapienia swego, a przywdziej wspaniałe szaty chwały, dane ci na zawsze przez Pana. Oblecz się płaszczem sprawiedliwości, pochodzącej od Boga…” (Ba 5, 1-2).

Nasza egzystencja w świecie widzialnym nie daje nam takiej możliwości, nawet, jeśli jest wypełniona różnymi dobrami wytworzonymi przez człowieka. Żadne ziemskie rzeczy, nawet najbardziej doskonałe, nie są zdolne wyzwolić nas od wszelkiego zła i ugruntować w pełni dobra. Nie uważajmy śmierci za stan ostateczny, gdyż jest ona jedynie stanem przejściowym w drodze do spotkania Boga-Ojca. To nasze życie, nasze postawy, nasze decyzje będą nas oddalały od Boga lub przybliżały do Niego w dniu naszego przejścia do życia wiecznego. Od wieków Słowo Boże mówi nam o tym, co najważniejsze: „aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa” (Flp 1, 9-10).

Ewangelista dokładnie określa czas, w którym skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza. Interwencja Boża dokonywała się i dokonuje przez proroków, którymi Bóg posługuje się nieustannie. Każdy człowiek na ziemi spotyka kiedyś swojego proroka. Czy znamy godzinę, w której Bóg skierował swoje słowo do nas? Święty Łukasz cytuje słowa Proroka Izajasza, a ten z kolei daje nam receptę postępowania: „Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.” (Łk 3, 4b-6).

Prorok mówi wprost, że zbawi nas Bóg: „wszyscy ludzie, ujrzą zbawienie Boże”. Tylko czy wszyscy zechcą je przyjąć? Czy wszyscy zechcą się nawrócić? Nie marnujmy czasu, jaki jest nam dany – nawracajmy się sami i módlmy się o nawrócenie innych.

Matko Boża, przez Twoje wstawiennictwo dopraszamy się o umiejętność zrozumienia wartości stanu oczekiwania, abyśmy wyznając wiarę, oczekując przyjścia Pana widzieli w Nim nasze Zbawienie.

«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | » | »»

TAGI| ADWENT, HOMILIE

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg
« » Marzec 2024
N P W Ś C P S
25 26 27 28 29 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 1 2 3 4 5 6
Pobieranie... Pobieranie...