Narodzenie świętego Jana Chrzciciela (1)

Wprowadzenie do liturgii

Bóg powołuje ludzi i w dziwny sposób prowadzi ich swymi drogami. To powołanie Boże w szczególny sposób okazało się w życiu i narodzeniu Jana Chrzciciela, które dzisiaj uroczyście obchodzimy. I my jesteśmy wezwani, by być świadkami Chrystusa i przygotowywać dla Niego drogę do ludzkich serc. Sławiąc Boga za cud Jego miłości względem Jana Chrzciciela, dziękujmy Mu, że i nas wybrał, byśmy stali się uczestnikami zbawienia i świadkami Jego Syna.

Przepraszajmy Boga za brak jednoznacznego świadectwa w naszym życiu.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Słowo Boże przypomni nam zasadniczą prawdę, że cała historia narodu wybranego zdąża i ukazuje swój sens w Jezusie Chrystusie. Szczytem przygotowań narodu do przyjęcia Jezusa jest działalność Jana Chrzciciela. W jego postaci dopełnia się zadanie proroków i przybiera najwyższą swoją postać.

Przed prefacją

Dziękujmy Bogu za powołanie Jana Chrzciciela, który przygotował dla Chrystusa drogę do ludzkich serc.

Przed rozesłaniem

Najdłuższy dzień roku i pełnia lata niech skierują naszą myśl i wdzięczność do Boga. Idziemy pełni ufności, że w ręku Boga są nasze losy i On błogosławi, prowadzi i ochrania, byśmy mogli zrealizować swe powołanie jako ludzie i jako chrześcijanie.