Dałem ci łaskę wiary i misję głoszenia Królestwa Bożego. To jest twoim zwycięstwem. Trzymaj mocno to, co posiadasz, aby nikt ci nie zabrał twego wieńca.

Nie stawiaj więc w centrum swojego życia kultu Tradycji, by inni podziwiali przepych intelektualny, rozmach budowli, liczebność i statystyki, czy rozbudowaną oprawę uroczystości. Rytuał ma wyrażać twoje zakorzenienie w Chrystusie, a nie przemarsz zwycięzców. Nie musisz udowadniać swoich sukcesów, by pokazać swoją siłę, niczym dyktatorzy organizujący defilady wojskowe. Musisz wyzwolić się z myślenia zakładającego sukces Kościoła, polegający na zajmowaniu coraz to nowych, nie tylko religijnych, ale też społeczno-politycznych obszarów.

Musisz opierać się pokusie mizdrzenia się do którejś z opcji politycznych. Jeśli jasno wyłożysz powody, dla których głosisz takie a nie inne stanowisko, w sprawach dyskutowanych publicznie, unikniesz roli marionetki w rękach politycznych graczy. Nie pozwól, by trwały w tobie mocarstwowe ambicje.

Gdybyś we współdziałaniu i współodpowiedzialności głoszenia Dobrej Nowiny większym zaufaniem obdarzył kobiety, nie tylko w dokumentach, ale też w praktyce, ich naturalna intuicja i zdolność do dawania życia, pomogłaby ci zachować postawę służby, a nie zdobywcy, w twojej misji niesienia Ewangelii całemu światu.

Jeśli nie będziesz wciąż powracał do prawdy, że życie jest po to, byś oddał chwałę Bogu, nie sobie, wtedy ryzykujesz, że wzrośnie twoja roszczeniowość. Twoje życie wewnętrzne zatrzyma się na doraźnych prośbach i pielęgnowaniu rozczarowań, które przeżyjesz, jeśli twoje oczekiwania nie zostaną one spełnione, albo będą spełnione w inny sposób, niż się tego spodziewałeś. Natomiast w życiu społecznym poprzestaniesz na domaganiu się jedynie prawnego respektowania wartości chrześcijańskich, marginalizując świadectwo i cierpliwe nauczanie.

Twoim zwycięstwem, twoim wieńcem chwały jest Chrystus. On jest z tobą. Dbaj o to, by Go nie utracić.