Wyedukowani, częściowo realizujący własne plany życiowe, nie powinniśmy mieć kłopotów, a jednak mamy w swym ego inne zasady i nie zawsze potrafimy się wyciszyć. Przez całe swoje życie może krążyć wokół właściwej drogi i nie natrafić na nią, jedynie o nią muskając. Wielu ludzi nie lubi zmian, nie tylko u siebie, ale również w swoim otoczeniu, czyli w nas. Przyzwyczajenie odgrywa tu zasadniczą rolę i zmian nie akceptują. Sądzenie, obwinianie, wszystko to odbywa się w sferze naszej psychiki – naszych myśli; na zewnątrz odpowiadamy w sposób bezstronny, z uśmiechem, w myśli natomiast grzebiemy rozmówcę razem z jego planami, projektami. Spowiedź i pogodzenie z Bogiem, to nasze przygotowanie. Dlatego ogarnąć trzeba to własną myślą, by była dobra. Myślą? Tak to początek.