Niedziela, 19 października

Tajemnice chwalebne

W modlitwie różańcowej polecajmy za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny wszystkie intencje papieża Franciszka, a także misjonarek i misjonarzy posługujących we wszystkich regionach świata. Prośmy, aby zmartwychwstały Chrystus napełniał nową mocą i radością wszystkich, którym leży na sercu dobro Kościoła powszechnego.

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Po dniach ciemności rozbłysło światło, jutrzenka nadziei. Chrystus wstał z grobu, zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Nie ma już ciemności, smutku i żalu. Dzięki tej radosnej prawdzie wiary mamy pewność, że nigdy nie jesteśmy sami, że jest z nami Jezus Chrystus – zwycięzca śmierci, piekła i szatana. Możemy stale radować się Jego obecnością, szczególnie w sakramentach Kościoła.
Módlmy się, aby ta radosna nowina dotarła w najodleglejsze zakątki świata, aby wszyscy ludzie na całej ziemi dowiedzieli się, jak Bóg ukochał człowieka. Nie zostawił go bowiem w ciemnościach grzechu i śmierci, ale dał obietnicę zmartwychwstania i życia na wieki.

2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Zanim Chrystus wstąpił do nieba i zasiadł po prawicy Ojca, dał swoim uczniom ostatni nakaz: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16, 15-16). Apostołowie po tym wydarzeniu poszli i wszędzie głosili Ewangelię, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.
Módlmy się, aby Chrystus wzbudzał dzisiaj w Kościele nowe, liczne i święte powołania misyjne, aby nigdy nie zabrakło posłusznych, gorliwych i odważnych świadków głoszących prawdę o konieczności nawrócenia, by móc wejść w bramy raju i na wieki cieszyć się miłującą obecnością Ojca.
 

3. Zesłanie Ducha Świętego

Pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Jezusa apostołowie wraz z Matką Najświętszą znajdowali się w Wieczerniku. Zstąpił wtedy na nich Duch Święty. Dał im moc, dzięki której już nie bali się głosić Ewangelii Chrystusa. Przestali być zalęknieni, niepewni siebie. Z odwagą mogli podjąć misję nawracania i głoszenia radosnej nowiny. Dowodem na ich pełną gotowość i determinację w prowadzeniu innych do Boga była ich męczeńska śmierć. Prawie wszyscy apostołowie poza św. Janem Ewangelistą oddali życie za Chrystusa i prawdę, którą głosili.
Módlmy się, aby misjonarze na całym świecie mogli swobodnie wypełniać swoje pasterskie zadania, aby zaprzestano prześladowań chrześcijan oraz by wiara mogła się rozwijać bez przeszkód. Prośmy o wstawiennictwo męczenników, którzy przelali swoją krew za prawdę Ewangelii, aby wypraszali wszystkim dary Ducha uzdalniające do życia w łasce.

4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

„Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej” – tymi słowami papież Pius XII w 1950 r. oficjalnie ogłosił dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Maryja wzywa każdego z nas do tego, abyśmy patrzyli w niebo, gdzie jest cel naszego życia, gdzie jest świat miłości i głębokiego zawierzenia. Aby się tam dostać, nie można być minimalistą w sprawach wiary, ale trzeba mocno się zaangażować w pogłębioną relację z Bogiem i dzieła miłości bliźniego.
Módlmy się, aby Maryja wypraszała każdemu wierzącemu łaskę stałej gotowości na spotkanie z Panem. Polecajmy chrześcijan na całym świecie, aby w swoim życiu naśladowali pokorną służebnicę Pańską, wskazującą drogę do raju. Módlmy się również za posługujących w krajach misyjnych, aby byli blisko Boga i blisko ludzi, którzy cierpią i czekają na orędzie nadziei.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi

Maryja jest naszą Matką, którą w swoim testamencie z krzyża zostawił nam sam Jezus. Ona zawsze wstawia się w naszych sprawach u swego Syna i do Niego prowadzi. Maryja jest także naszą Królową, która jako Oblubienica Ducha Świętego wyprasza każdemu dar żywej wiary i niezachwianej miłości do Boga i ludzi.
Prośmy Maryję o wstawiennictwo w naszych codziennych intencjach oraz w intencjach wszystkich wiernych poświęcających się krzewieniu świadomości misyjnej Kościoła. Módlmy się także, aby nasza Matka wypraszała dla nas potrzebne dary Ducha Świętego oraz łaskę wewnętrznej zażyłości z Panem. Kiedy zaś na nasze rodziny przyjdą choroby, trudy, zniewolenia i brak wiary, niech nam będzie Królową, tarczą i pomocą.

Poniedziałek, 20 października

Tajemnice radosne

Rozważając tajemnice radosne powierzajmy Bogu świat, który jak nigdy dotąd potrzebuje świadków Chrystusa. Potrzebuje braterstwa i solidarności, ludzi, dzięki którym można doświadczać Bożej miłości.

1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Maryja w ukryciu Nazaretu odpowiedziała Bogu „tak”. Zgodziła się zostać matką oczekiwanego Mesjasza. Ta, która jest najpiękniejszym obrazem Boga, otrzymała misję dawania światu Jezusa. Ta misja zostaje powierzona każdemu ochrzczonemu. Mamy ją pełnić na wzór Maryi, pokornej służebnicy Pańskiej i najdoskonalszego świadka Chrystusa.
Módlmy się za misjonarzy o moc świadectwa ich wiary.

2. Nawiedzenie św. Elżbiety

Maryja po zwiastowaniu udała się w góry, do będącej w stanie błogosławionym Elżbiety. Ofiarowała krewnej nie tylko pomoc, ale przede wszystkim radosną nowinę o przyjściu na świat oczekiwanego Zbawiciela. Ich spotkaniu towarzyszy Duch Święty, który wkłada w usta Elżbiety prorockie słowa: „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.
Módlmy się za wszystkich chrześcijan, by jak Maryja nieśli innym Jezusa, a ich spotkaniom z ludźmi towarzyszył Duch Święty.

3. Narodzenie Pana Jezusa

Pasterze udali się z pośpiechem do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę leżące w żłobie. Pierwszymi świadkami narodzin Zbawiciela byli najubożsi z ubogich. Jezus narodził się w stajni, aby mogli się do Niego zbliżyć i oddać chwałę Bogu.
Módlmy się za najuboższych tego świata, by mogli usłyszeć Dobrą Nowinę i przyjąć Jezusa jako swego Boga i Pana.

4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

Maryja z Józefem przynieśli Jezusa do świątyni jerozolimskiej. Wypełnili przez to przepis Prawa, według którego każdy pierworodny miał być poświęcony Panu. Jego pojawienie się zauważyli Symeon i Anna, którzy przebywając w świątyni oddawali się modlitwie i postom, oczekując obiecanego Zbawiciela. Za natchnieniem więc Ducha przyszli do świątyni i dali o Nim świadectwo.
Módlmy się za Kościół, by nie brakowało w nim świadków, takich jak Symeon i Anna, którzy innym będą wskazywać Chrystusa.

5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

Dopiero po trzech dniach Maryja z Józefem odnaleźli Jezusa w świątyni. Przysłuchiwał się nauczycielom Izraela i zadawał im pytania. Wszyscy słuchacze byli zdumieni bystrością Jego umysłu. Jezus pozostał w Jerozolimie, by być w tym, co należy do Jego Ojca.
Módlmy się za współczesnych nauczycieli wiary, aby ich życie było zgodne z tym, co głoszą i pociągało do Jezusa.

Wtorek, 21 października

Tajemnice bolesne

W naszej modlitwie różańcowej módlmy się dzisiaj za wszystkie parafie w naszej Ojczyźnie, zwłaszcza za naszą, aby żyły prawdziwą troską o dzieło ewangelizacji na całym świecie.

1. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

W Ogrójcu Chrystus przyjmuje na siebie wszystkie lęki człowieka. Nie odsuwa od siebie kielicha cierpienia, ale przyjmuje go w posłuszeństwie i wierności woli Ojca.
Módlmy się za chorych w naszej parafii, aby na wzór Chrystusa i z Jego pomocą umieli przyjmować krzyż – cierpienia, niedołęstwa, starości, nieraz także opuszczenia i ubóstwa – i ofiarować go dla dobra Kościoła.

2. Biczowanie Pana Jezusa

Pan Jezus przyjmuje razy uderzeń bicza. Jego ciało wije się w ogromnym bólu i staje się ołtarzem ofiary zbawienia. Nie ma nikogo, kto by Mu dopomógł i ocalił. Cierpienie bitego skazańca staje się nieustanną modlitwą.
Módlmy się za wszystkich członków Żywego Różańca w naszej parafii, aby ich nieustanna modlitwa za Kościół i misje utwierdzała wiarę i dawała apostolską odwagę.

3. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa

Pan Jezus przyjmuje cierniową koronę na swą świętą głowę. Purpurowa szata przywdziana jak worek i kij w ręce czynią Go pośmiewiskiem.
Módlmy się za młodzież naszej parafii, aby miała odwagę angażować się w życie apostolskie Kościoła, także w pomoc misjom, nie zważając na kpiny i wyśmiewanie przez innych.

4. Droga krzyżowa Pana Jezusa

Pan Jezus przyjmuje krzyż i wyrusza z nim w drogę. Droga krzyża zostaje naznaczona Jego upadkami, szyderstwem i okrucieństwem. Kościół musi iść drogą krzyża, by nieść radość Ewangelii.
Módlmy się za dzieci z naszej parafii, zwłaszcza należące do Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci i angażujące się w akcję Kolędników Misyjnych, aby z radością pomagały misjonarzom.

5. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

Pan Jezus przyjmuje śmierć na krzyżu w posłuszeństwie woli Ojca dla naszego zbawienia. „Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił” (Łk 22, 44) aż do „wykonało się”.
Módlmy się za księży i siostry zakonne z naszej parafii i diecezji, aby w posłuszeństwie Bogu byli prawdziwie zatroskani o rozwój Kościoła w naszej Ojczyźnie i na całym świecie.

Środa, 22 października

Tajemnice chwalebne

Tajemnice chwalebne pozwalają zobaczyć cel naszego życia i spojrzeć w rzeczywistość świętości Nieba. Wymagają jednak konsekwencji w działaniu – pójścia za Jezusem do końca.

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Fakt zmartwychwstania zadziwił uczniów i sprowokował do działania, do biegu. Maria Magdalena biegła od grobu do apostołów, później Piotr z Janem biegli do grobu, również uczniowie z Emaus śpieszyli się z nowiną. Radość, ufność, wiara, nadzieja... Nie mogli doświadczenia spotkania z Jezusem zmartwychwstałym zatrzymać dla siebie. Chcieli mówić o tym innym!
Prośmy o dar „zadziwienia się” faktem zmartwychwstania i o gorliwość pierwszych głosicieli Dobrej Nowiny.

2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Jezus odchodzi. Wraca do domu Ojca. Z tą chwilą rozpoczyna się samodzielna droga Jego uczniów. Zmartwychwstały posyła apostołów do innych jako świadków. We wspólnocie wiary są wezwani do mówienia o tym, co wydarzyło się w Jerozolimie. To samo wezwanie słyszymy na końcu każdej Mszy św.: „Idźcie w pokoju Chrystusa”.
Prośmy o dar usłyszenia Bożego wezwania, prośmy również o odwagę pozytywnej odpowiedzi na głos powołania.

3. Zesłanie Ducha Świętego

Duch Święty Uświęciciel zstąpił na uczniów modlących się w Wieczerniku. Zstąpił jako wicher, jako ogień. Zstąpił na uczniów jako
żywioł, który porwał ich i zaprowadził aż na krańce znanego im świata. Duch przyszedł z taką mocą, że nie byli w stanie trwać zamknięci w Wieczerniku. Wychodzą i głoszą! Nie mogą inaczej: Duch ich ożywia.
Prośmy o obudzenie w nas darów Ducha Świętego, prośmy o potrzebę doświadczenia mocy Ducha Ożywiciela.

4. Wniebowzięcie Maryi

Zwykła i zarazem niezwykła Dziewczyna przyjęła dar od Boga, zgodziła się realizować to, co Pan Bóg Jej zaproponował. Pokorna służebnica Pańska została wywyższona, wyniesiona aż do Nieba. Niezwykłe, ile może osiągnąć pokora! Niebo jest także naszym celem.
Prośmy o pokorę, o gotowość realizowania Bożych planów, prośmy o wsłuchiwanie się z uwagą w Boży głos.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi

Maryja, choć jest Królową Nieba i Ziemi, nie chce skupiać nas wokół siebie, ale pokazuje cel drogi: swojego Syna. I wzywa do posłuszeństwa we wszystkim, czego żąda od nas Pan. „Zróbcie wszystko” znaczy nie tylko to, co mi pasuje, co mi się podoba, co łatwe. Nasza Królowa mówi: „Wszystko!”.
Prośmy o dar wytrwałości w przeciwnościach, w chorobie, w odrzuceniu. Prośmy o odwagę pójścia tam, dokąd wzywa nas Jezus Chrystus.

Czwartek, 23 października

Tajemnice światła

W łączności ze wszystkimi kołami Żywego Różańca modlimy się o rozwój dzieła misyjnego i beatyfikację sł. Bożej Pauliny Jaricot. Rozważając tajemnice światła, prosić będziemy o to, by wszyscy ochrzczeni docenili skarb wiary i mieli odwagę dzielić się nią na co dzień.

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Gdy Jezus przyjął chrzest w Jordanie, z nieba odezwał się głos: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3, 17).
W czasie Twojego chrztu Bóg Ojciec również spojrzał na Ciebie z miłością i można było usłyszeć słowa: „Od teraz jesteś moim ukochanym synem, moją ukochaną córką”.
Uwierz w tę miłość i powiedz takie słowa swojemu dziecku. Tak wzbudza się wiarę w miłość, która swe źródło ma w Bogu Ojcu.

2. Cud w Kanie Galilejskiej

Gdy zabrakło wina na weselnym przyjęciu, Jezus na prośbę swojej Matki przemienił w wino wodę. Starosta weselny zdziwił się pojawieniem się dobrego wina, a uczniowie uwierzyli w Jezusa, bo widzieli nie tylko wino, oni zobaczyli „znak”.
Jezus przemianą wody w wino rozpoczął serię znaków mówiących o miłości Boga do każdego człowieka.
Uczyń taki gest, taki znak, żeby ci, którzy są blisko Ciebie, uwierzyli w to, że ich kochasz.

3. Głoszenie Królestwa Bożego

Jezus w wielu przypowieściach mówił o Królestwie Bożym. Porównywał je do ziarna, do uczty, do skarbu. Ci, którzy przyjęli Dobrą Nowinę, usłyszeli: „Nie lękajcie się! Przybliżyło się do was Królestwo Boże” (Łk 10, 9).
Od lat słuchasz słowa Bożego, uczestniczysz w uczcie eucharystycznej, jesteś blisko Królestwa Bożego.
Powiedz tym, którzy nie idą za Jezusem i boją się różnych rzeczy, że jeszcze nie wszystko stracone i dla nich też jest miejsce w Królestwie Boga. Powiedz tak, by w to uwierzyli.

4. Przemienienie na górze Tabor

Jezus wyprowadził trzech uczniów na wysoką górę i tam się przemienił. Piotr zachwycony i zmieszany powiedział: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy” (Mt 17, 4) i chciał postawić trzy namioty.
Kto idzie przez życie razem z Jezusem, przeżyje czasami burzę na morzu, a czasami olśnienie. Warunki życia będą się zmieniać, ale niezmienne jest to, że Pan jest blisko, tuż obok. I nie trzeba stawiać namiotów dla Jezusa. On zamieszka z Tobą, gdziekolwiek żyjesz.
Zaproś Jezusa do siebie i pozwól, by On przemieniał Ciebie.

5. Ustanowienie Eucharystii

To była Pascha, wielkie święto. Jezus zasiadł z uczniami do świątecznej wieczerzy. Tego wieczoru wypowiedział słowa: „To jest moje Ciało i to jest moja Krew”. W tym momencie świat został przebudowany i uzyskał nowe centrum. Po tym paschalnym wieczorze, ilekroć kapłan wypowiada sakramentalne słowa, czy to w katedrze, czy w prostej kaplicy, ołtarz staje się centrum świata.
Masz szansę uczestniczyć w tym, co najistotniejsze dla istnienia świata. Przyjmując Ciało Chrystusa dotykasz tajemnicy Boga!
Nie zatrzymuj tego skarbu tylko dla siebie.

Piątek, 24 października

Tajemnice bolesne

Choć życie obfituje w cierpienia, niepowodzenia i porażki, a codzienność nuży szarością i niekiedy rozczarowuje, ludzie wierzący nie tracą ducha. Umacnia ich radość płynąca z Ewangelii. Wiara pomaga przetrwać trudne chwile, a nadzieja daje moc do stawiania czoła życiowym trudnościom i niedostatkom. Nikt nie jest sam w dźwiganiu krzyża. Możemy liczyć na Chrystusa, który jest wiernym przyjacielem i towarzyszem naszych życiowych dróg.
Rozważając tajemnice bolesne, polecajmy Bogu misjonarki i misjonarzy, zwłaszcza przeżywających trudności oraz tych, którzy im pomagają.

1. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

W godzinie Ogrójca Jezus nie mógł liczyć na apostołów. Posnęli znużeni, zostawiając Go pogrążonego w przerażających myślach i niepewności. Ojciec Niebieski nie opuścił swego Syna. Posłał Anioła, by Go pocieszał i umacniał. Bóg jest blisko tych, których przeraża cierpienie. Wiara daje radość i pozwala zachować spokój nawet wtedy, gdy ciemności zła wydają się być niezwyciężone i gdy brakuje ludzkiej nadziei.

2. Biczowanie Pana Jezusa

Stając u kamiennego słupa, Jezus dobrowolnie poddał się upokarzającej chłoście. Nie bronił się, ani nie złorzeczył swoim oprawcom. Pozwolił żołnierzom czynić ze sobą, co zechcą, przemieniając ból w zbawczą ofiarę – dowód miłości. Wiara pozwala przyjmować życiowe ciosy ze spokojem. Pozwala zachować radość w sercu nawet wtedy, gdy wszystko sprzysięga się przeciwko nam, gdy wyrastają kamienne pręgierze i trudno zrozumieć sens spadającego cierpienia.

3. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa

Oprawcy wyszydzili królewską godność Jezusa. By Go poniżyć, włożyli Mu na skronie koronę z ciernia oraz zarzucili na ramiona szkarłatny płaszcz. Wydało im się, że mają nad Nim całkowitą władzę. Chrystus, choć w cierniowej koronie, jest królem. Kochają Go i są Mu posłuszni ci, którzy wierzą w Niego. Jego panowanie zawsze wypełnia ich serca radością, także w godzinie prób i niepowodzeń.

4. Droga krzyżowa Pana Jezusa

Jezus nie tylko wzywał do dźwigania krzyża, lecz sam wziął go na swe ramiona. Okazał się wierny słowu, którego nauczał. Uczynił z krzyża znak pojednania. Poprzez posłuszeństwo Ojcu otworzył nam drogę do nieba. Dźwiganie krzyża jest źródłem cichej radości dla tych, którzy pragną iść za Jezusem. Wiara chroni przed rozpaczą. Sprawia, że człowiek nie czuje się bezsilny wobec zła. Wiara czyni cierpienie owocnym.

5. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

W czasach Jezusa ukrzyżowanie było nie tylko okrutną, ale i haniebną śmiercią. Chrystus nadał krzyżowi nowe znaczenie, gdy siebie samego złożył w ofierze przebłagalnej za nasze grzechy. Sprawił, że krzyż stał się ołtarzem, a śmierć na nim aktem zbawienia. Dla wierzących kontemplacja krzyża staje się źródłem niezmąconej radości, gdyż uświadamia, że miłość Boża jest większa od grzechu człowieka, mocniejsza od śmierci i zła.

Sobota, 25 października

Tajemnice radosne

Sięgamy po różaniec, by w ostatnim dniu Tygodnia Misyjnego rozważać radosne tajemnice życia Jezusa i Maryi. Polecajmy w tej modlitwie wszystkich misjonarzy, a także wszystkie narody, wśród których pracują, głosząc Dobrą Nowinę o Bożej miłości i miłosierdziu.

1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Czy może się lękać ktoś, kogo Bóg tak wyróżnił? Maryja ma się stać Matką Syna Bożego. Łaska Boża wyzwala człowieka z lęku i czyni otwartym na Bożą wolę.
Módlmy się za ludzi na całym świecie, którzy lękają się przyjąć Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela. Niech Maryja, Królowa Narodów, wyjedna im otwartość serca na działanie Ducha Świętego.

2. Nawiedzenie św. Elżbiety

Zostać Matką Syna Bożego – to wielka i niepojęta rzecz. Maryja wysławia Boga nie tylko za tę łaskę, ale za wszystkie, których już dostąpiła i które Bóg dla Niej przygotował. Trzeba nauczyć się dostrzegać dary Boże i być za nie wdzięcznym.
Módlmy się za ludzi smutnych, załamanych, nie widzących sensu życia. Niech Boża miłość napełni ich serca i wszelki smutek przemieni w radość dzieci Bożych.

3. Narodzenie Jezusa

Boże Narodzenie to święta obchodzone niemal na całym świecie. Święta rodzinne i radosne. Coraz rzadziej jednak są obchodzone jako pamiątka tej świętej nocy, kiedy Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami.
Módlmy się za narody, do których dotarła wieść o narodzeniu Jezusa. Niech staną się dla innych narodów apostołami Dobrej Nowiny.

4. Ofiarowanie Jezusa

Niektórzy twierdzą, że teraz nie mają czasu na modlitwę, że będą się modlić „na starość”.
Módlmy się za wszystkich ludzi w podeszłym wieku, aby wypraszali łaski dla tych, którzy „nie mają czasu”.

5. Odnalezienie Jezusa w świątyni

Nie ma nic gorszego w życiu człowieka niż zgubienie Boga. Wielu ludzi niestety zgubiło Boga. Niektórzy nawet zaraz po przyjęciu sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej albo sakramentu małżeństwa.
Módlmy się za tych, którzy zapomnieli o Bogu, którzy Go nawet nie szukają. Prośmy za narody, które zawsze były ostoją wiary, a dziś zarastają chwastem pogaństwa. Niech Maryja wyprosi im nawrócenie.