Droga Krzyżowa – Koloseum 2006

+ Angelo Comastri

publikacja 14.04.2006 20:36

Gdy przemierzamy „Drogę Krzyża”, porażają nas dwie oczywistości: oczywistość niszczącej siły grzechu i oczywistość uzdrawiającej mocy Bożej Miłości.

Prezentacja

Gdy przemierzamy „Drogę Krzyża”, porażają nas dwie oczywistości: oczywistość niszczącej siły grzechu i oczywistość uzdrawiającej mocy Bożej Miłości. Niszcząca siła grzechu: Biblia nieustannie powtarza, że zło jest złem ponieważ szkodzi; grzech bowiem jest samokarzący ponieważ już sam w sobie zawiera sankcję. Oto kilka oczywistych fragmentów z Jeremiasza: „Poszli za nicością i stali się sami nicością” (Jr 2,5); „Twoja niegodziwość cię karze, a twoje niewierności cię osądzają. Wiedz zatem i przekonaj się, jak przewrotne i pełne goryczy jest to, że opuściłaś Pana, Boga swego, a nie odczuwałaś lęku przede Mną” (Jr 2,19); „Wasze grzechy to zniweczyły, a wasze występki pozbawiły was dobrobytu” (Jr 5,25).

Nie inaczej powiada Izajasz: „Dlatego tak mówi Święty Izraela: ‘Ponieważ odrzuciliście tę przestrogę, a położyliście ufność w krzywdzie i zdradzie i na nich się oparli, dlatego występek ten stanie się dla was jakby szczeliną zwiastujących upadek, sprawiającą wygięcie na wysokim murze, którego zawalenie się następuje nagle w jednej chwili. Zawalenie to jest jak stłuczenie dzbana garncarza, rozbitego tak bezwzględnie, że w jego szczątkach nie da się znaleźć skorupy do zgarnięcia węgli z ogniska, do zaczerpnięcia wody ze zbiornika’” (Iz 30, 12-14). A wyrażając najbardziej podstawowe uczucia ludu Bożego prorok wykrzykuje: „My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher” (Iz 64,5).
Jednak równocześnie prorocy piętnują zatwardziałość serca, która powoduje straszliwą ślepotę nie pozwalając dostrzec ciężaru grzechu. Posłuchajmy Jeremiasza: „Od najmniejszego do największego wszystkich ogarnęła żądza zysku: od proroka do kapłana - wszyscy popełniają oszustwa. Usiłują zaradzić katastrofie mojego narodu, mówiąc beztrosko: "Pokój, pokój", a tymczasem nie ma pokoju. Okryci są hańbą, ponieważ postępowali obrzydliwie. Co więcej, zupełnie się nie wstydzą.” (Jr 6, 13-15).
Jezus wchodząc w tę zniszczoną grzechem historię poddał się ciężarowi i przemocy naszych win: dlatego też patrząc na Jezusa widać wyraźnie, jak niszczący jest grzech i jak chora jest rodzina ludzka, to znaczy my! Ty i ja!

A jednak – i to jest ta druga oczywistość – Jezus odpowiedział na naszą pychę pokorą; odpowiedział na naszą przemoc cichością; odpowiedział na naszą nienawiść przebaczającą Miłością: Krzyż to wydarzenie, przez które Boża Miłość wkracza w nasze dzieje, przybliża się do każdego z nas i staje się doświadczeniem, które uzdrawia i zbawia. Nie może umknąć nam pewien fakt: od początku swojej misji Jezus mówi o „Jego godzinie” (J 2,4), o godzinie, „dla której przyszedł” (J 12,27), o godzinie, którą z radością wita wykrzykując na początku swej męki: „nadeszła godzina” (J 17,1). Kościół zazdrośnie strzeże pamięci o tym fakcie i w wyznaniu wiary, po stwierdzeniu, że ”Syn Boży przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem” natychmiast głosi: „ukrzyżowany również za nas pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany”.

Ukrzyżowany za nas! Jezus umierając zanurzył się w dramatyczne doświadczenie śmierci, tak jak je zbudowały nasze grzechy; ale umierając Jezus wypełnił umieranie miłością. A tym samym wypełnił je obecnością Boga: wraz ze śmiercią Chrystusa śmierć została pokonana, ponieważ Chrystus wypełnił śmierć siłą dokładnie przeciwną grzechowi, który ją zrodził: Jezus wypełnił ją Miłością! My, przez wiarę i chrzest zostaliśmy włączeni w śmierć Chrystusa, to znaczy w tajemnicę Miłości, dzięki której Chrystus przeżył i zwyciężył własną śmierć... i tak rozpoczyna się nasza droga powrotu do Boga, powrotu który dopełni się w chwili naszej śmierci przeżywanej w Chrystusie i z Chrystusem, to znaczy w Miłości!
Przemierzając „Drogę Krzyża” pozwól się prowadzić Maryi: proś ją o okruch jej własnej pokory i łagodności tak, aby Miłość Chrystusa Ukrzyżowanego weszła do twego wnętrza i odbudowała twoje serce według Serca Bożego.

Dobrej drogi!

+ Angelo Comastri
Modlitwa wstępna



W imię Ojca i Syna i Ducha świętego. Amen

Panie Jezu,
Twoja Męka
jest historią całej ludzkości:
to historia, gdzie dobrzy zostają upokorzeni,
cisi niszczeni,
uczciwi deptani,
a ludzie czystego serca zostają wyszydzeni.

Kto będzie zwycięzcą?
Do kogo będzie należeć ostatnie słowo?

Panie Jezu,
wierzymy, że Ty jesteś ostatnim słowem:
w Tobie dobrzy już zwyciężyli,
w Tobie cisi już zatriumfowali,
w Tobie uczciwi otrzymują nagrodę,
a ludzie czystego serca błyszczą jak gwiazdy wśród nocy.

Panie Jezu,
tego wieczoru przemierzamy drogę Twego krzyża,
wiedząc, że jest to także nasza droga.
Jednak oświeca nas pewność:
ta droga nie kończy się na krzyżu,
ale zmierza dalej,
zmierza ku Królestwu Życia
i ku wybuchowi radości,
której nikt nie może nam odebrać! ( J 16,22; Mt 5,12)

Lektor:
O Jezu, staję zamyślony
u stóp Twego krzyża:
także ja go wzniosłem moimi grzechami!
Twoja dobroć, która się nie broni
i pozwala się ukrzyżować,
jest tajemnicą, która mnie przerasta
i wzrusza do głębi.

Panie, Ty przyszedłeś na świat dla mnie,
aby mnie odszukać, aby mi przynieść
ojcowskie przygarnięcie: (Łk 15, 20)
przygarnięcie, którego mi brak!

Ty jesteś Obliczem dobroci
i miłosierdzia:
dlatego chcesz mnie zbawić!

We mnie jest tyle egoizmu:
Przyjdź ze swoją bezgraniczną miłością!
We mnie jest pycha i złość:
przyjdź ze swą cichością i pokorą!

Panie, to ja jestem grzesznikiem, którego trzeba zbawić:
syn marnotrawny, który musi wrócić to ja!
Panie, udziel mi daru łez,
aby odnaleźć wolność i życie,
pokój z Tobą i radość w Tobie.

Stacja pierwsza
Jezus na śmierć skazany



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Ewangelii według św. Mateusza (27, 22-23.26)

Narrator: Rzekł do nich Piłat:
Głos: «Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego nazywają Mesjaszem?»
N. Zawołali wszyscy:
G. «Na krzyż z Nim!»
N. Namiestnik odpowiedział:
G. «Cóż właściwie złego uczynił?»
N. Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli:
G. «Na krzyż z Nim!»
N. Wówczas uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.

ROZWAŻANIE

Ta scena skazania jest nam dobrze znana:
to codzienna kronika wypadków!
Jednak nie daje mam spokoju pewne pytanie:
dlaczego skazanie Boga jest możliwe?
Dlaczego Bóg, który jest Wszechmocny ukazuje się
w szacie słabości?
Dlaczego Bóg pozwala się niszczyć przez pychę i wszechwładzę
oraz ludzką arogancję?
Dlaczego Bóg milczy?

Milczenie Boga nas dręczy
jest dla nas próbą!
Ale jest także oczyszczeniem naszego pośpiechu
jest lekarstwem na nasze pragnienie zemsty.

Milczenie Boga
jest ziemią, gdzie umiera nasza pycha,
a rozkwita prawdziwa wiara,
wiara pokorna,
wiara, która nie stawia Bogu pytań,
ale powierza się Mu z ufnością dziecka.

MODLITWA

Panie,
jakże łatwo skazać!
Jakże łatwo ciskać kamienie:
kamienie osądu i kłamstwa,
kamienie obojętności i odrzucenia!

Panie,
wybrałeś stronę przegranych,
stronę upokorzonych i skazanych. (Mt 25, 31-46)

Pomóż nam, byśmy nigdy nie stawali się oprawcami
naszych bezbronnych braci,
pomóż nam odważnie
stawać po stronie słabych,
pomóż nam wyrzec się wody Piłata
ponieważ nie umywa ona rąk,
ale je kala niewinną krwią.

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.


Stała Matka boleściwa Stabat mater dolorosa
Obok krzyża ledwo żywa Iuxta crucem lacrimosa
Gdy na krzyżu wisiał Syn Dum pendebat filius.

Stacja druga
Jezus obarczony Krzyżem



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Ewangelii według św. Mateusza (27, 27-31)

N. Wtedy żołnierze namiestnika zabrali Jezusa z sobą do pretorium i zgromadzili koło Niego całą kohortę. Rozebrali Go z szat i narzucili na Niego płaszcz szkarłatny. Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego, mówiąc:
G. «Witaj, Królu Żydowski!»
N. Przy tym pluli na Niego, brali trzcinę i bili Go po głowie. A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego własne Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie.

ROZWAŻANIE

Podczas Męki Chrystusa rozpętała się nienawiść,
nasza nienawiść, nienawiść całej ludzkości. (Łk 22, 53)
W Męce Chrystusa
naszą złością odpowiedzieliśmy na dobroć,
nasza pycha wybuchła gniewem
wobec pokory,
nasz rozkład dał się odczuć
wobec świetlistej przejrzystości Boga!

I tak my staliśmy się krzyżem Boga!
My głupio zbuntowani,
naszymi absurdalnymi grzechami
wznieśliśmy krzyż naszej niecierpliwości
i naszego niezadowolenia:
stworzyliśmy sobie karę.

Ale Bóg bierze krzyż na swoje ramiona, nasz krzyż,
i rzuca nam wyzwanie potęgą swojej miłości.

Bóg bierze krzyż!
O niezgłębiona tajemnico dobroci!
Tajemnico pokory, która napawa nas wstydem,
że wciąż jesteśmy pyszni!

MODLITWA

Panie Jezu,
wkroczyłeś w ludzkie dzieje
i napotkałeś ich wrogość, bunt wobec Boga,
dzieje oszalałe od pychy,
która stara się przekonać człowieka,
że może przyjmować rozmiary
jak ogrom własnego cienia!

Panie Jezu,
Ty z nami nie walczysz,
ale sam pozwoliłeś się znieważyć przez nas,
przeze mnie, przez każdego!

Ulecz mnie Jezu Twą cierpliwością,
uzdrów Twą pokorą,
przywróć mi wymiar stworzenia
mojego bycia maluczkim... nieskończenie przez Ciebie kochanym!

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Duszę jej, co łez nie mieści Cuius animam gementem
Pełną smutku i boleści Contristatam et dolentem
Przeszedł miecz dla naszych win Pertransivit gladius.

Stacja trzecia
Jezus upada po raz pierwszy



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Księgi Proroka Izajasza (53, 4-6)

N. Lecz On się obarczył naszym cierpieniem,
On dźwigał nasze boleści,
a myśmy Go za skazańca uznali,
chłostanego przez Boga i zdeptanego.
Lecz On był przebity za nasze grzechy,
zdruzgotany za nasze winy.
Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas,
a w Jego ranach jest nasze zdrowie.
G. Wszyscyśmy pobłądzili jak owce,
każdy z nas się obrócił ku własnej drodze,
a Pan zwalił na Niego
winy nas wszystkich.

ROZWAŻANIE

Według ludzkiego rozumu Bóg nie może upaść
...a jednak upada. Dlaczego?
Nie może to być znak słabości,
ale tylko znak miłości:
przesłanie miłości do nas.

Upadając pod ciężarem krzyża
Jezus przypomina nam, że grzech ciąży,
grzech poniża i niszczy,
grzech karze i szkodzi:
dlatego grzech jest złem! (Jr 2,5.19; 5, 25)

Ale Bóg nas kocha i chce naszego dobra;
a miłość skłania Go, by wołał do głuchych,
do nas, którzy nie chcemy słuchać:
„Porzućcie grzech, bo wam szkodzi.
Zabiera wam pokój i radość;
odbiera wam życie i wysusza w waszym wnętrzu
źródło wolności i godności”.

Porzućcie grzech! Porzućcie!

MODLITWA

Panie,
zagubiliśmy sens grzechu!
Dziś przez oszukańczą propagandę szerzy się
głupia apologia zła,
absurdalny kult szatana,
szalone pragnienie łamania zasad,
kłamliwa i pusta wolność,
która wynosi kaprys, wadę i egoizm
ukazując je jako zdobycze cywilizacji.

Panie Jezu,
otwórz nam oczy:
spraw byśmy dojrzeli błoto
i mieli je za to, czym jest,
aby łza skruchy
odbudowała w nas czystość
i przestrzeń prawdziwej wolności.
Otwórz nam oczy,
Panie Jezu!

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

O jak smutna i strapiona O quam tristis et afflicta
Matka ta błogosławiona Fuit illa benedicta
Której Synem niebios Król Mater Unigeniti!

Stacja czwarta
Jezus spotyka Matkę swoją



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.


Z Ewangelii według św. Łukasza (2, 34-35.51)

N. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego:
G. «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
N. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.

ROZWAŻANIE

Każda matka jest uosobieniem miłości,
jest mieszkaniem delikatności,
jest wiernością, która nie porzuca,
ponieważ prawdziwa matka kocha,
nawet jeśli sama nie jest kochana.

Maryja jest Matką!
W niej kobiecość nie zna cienia,
a miłości nie zatruwają przypływy egoizmu,
które zniewalałyby i zamykały serce.

Maryja jest Matką!
Jej serce wiernie trwa
przy sercu Syna
i cierpi, i dźwiga krzyż,
i czuje we własnym ciele
wszystkie rany ciała Syna.

Maryja jest Matką!
I pozostaje Matką:
dla nas, na zawsze!

MODLITWA

Panie Jezu,
wszyscy potrzebujemy Matki!
Potrzebujemy miłości,
prawdziwej i wiernej.
Potrzebujemy miłości
niezachwianej,
miłości będącej bezpiecznym schronieniem
na czas strachu,
cierpienia i próby.

Panie Jezu,
potrzebujemy kobiet,
żon, matek,
które przywróciłyby mężczyznom
piękne oblicze człowieczeństwa.

Panie Jezu,
potrzebujemy Maryi:
niewiasty, oblubienicy, matki,
która nigdy nie zniekształca ani nie odrzuca miłości!

Panie Jezu,
prosimy Cię za wszystkie kobiety świata!

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Jak płakała Matka miła Que maerebat et dolebat
Jak cierpiała gdy patrzyła Pia mater, cum videbat
Na boskiego Syna ból. Nati paenas incliti

Stacja piąta
Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść Krzyż Jezusowi



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Ewangelii według św. Mateusza (27, 32; 16, 24)

N. Wychodząc spotkali pewnego człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, żeby niósł krzyż Jego.
N. Jezus rzekł do swoich uczniów:
G. «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje.

ROZWAŻANIE

Szymonie z Cyreny,
jesteś małym, biednym,
nieznanym wieśniakiem,
o którym nie opowiadają księgi historii.

A jednak to ty tworzysz historię!

Napisałeś jeden z najpiękniejszych rozdziałów
historii ludzkości:
dźwigasz krzyż Drugiego,
unosisz szubieniczną belkę
i nie pozwalasz by zgniotła ofiarę.

Ty przywracasz godność każdemu z nas
przypominając nam, że jesteśmy sobą
tylko gdy nie myślimy o sobie. (Łk 9,24)

Przypominasz nam, że Chrystus nas oczekuje
na drodze, na półpiętrze,
w szpitalu, w więzieniu...
na peryferiach naszych miast.
Chrystus nas czeka...!

Czy Go poznamy?
Pomożemy Mu?
Czy też pomrzemy w naszym egoizmie?

MODLITWA

Panie Jezu,
gaśnie miłość,
a świat stygnie,
niegościnny, nieprzyjazny.
Skrusz łańcuchy, które nam przeszkadzają
wybiegać ku innym.
Pomóż nam odnaleźć siebie samych w miłości.

Panie Jezu,
dobrobyt nas odczłowiecza,
rozrywka stała się wyobcowaniem, narkotykiem:
a powtarzająca się reklama tego społeczeństwa
stanowi zaproszenie do umierania w egoizmie.

Panie Jezu,
rozpal w nas na nowo iskrę człowieczeństwa,
którą Bóg umieścił w naszym sercu na początku stworzenia.
Wyzwól nas z egoistycznego upadku,
a natychmiast odnajdziemy radość życia
i pragnienie pieśni.

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Gdzież jest człowiek, co łzę wstrzyma, Quis est homo qui non fleret,
Gdy mu stanie przed oczyma matrem Christi si videret
W mękach Matka ta bez skaz? in tanto supplicio?

Stacja szósta
Weronika ociera twarz Jezusowi



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Księgi proroka Izajasza (53, 2-3)

N. Nie miał On wdzięku ani też blasku,
aby na Niego popatrzeć,
ani wyglądu, by się nam podobał.
Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi,
Mąż boleści, oswojony z cierpieniem,
jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa,
wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic.

Z Księgi Psalmów (42, 2-3)

G. Jak łania pragnie wody ze strumieni,
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże!
Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego:
kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

ROZWAŻANIE

Oblicze Jezusa jest spotniałe,
skrwawione,
wzgardliwie oplute.
Kto odważy się zbliżyć?

Kobieta!

Kobieta wychodzi na scenę
niosąc zapaloną lampę człowieczeństwa
... i ociera Twarz:
i odnajduje Oblicze!

Jakże wiele osób pozostaje bez twarzy!
Jakże wiele osób jest zepchniętych
na margines życia,
na samotne wygnanie,
w obojętność, która zabija obojętnych.

Albowiem żyje tylko ten, kto płonie z miłości
i pochyla się nad cierpiącym Chrystusem
i czeka w tym kto cierpi: dzisiaj!

Tak, dzisiaj! Bo jutro będzie za późno! (Mt 25, 11-13)

MODLITWA

Panie Jezu,
Wystarczyłby krok,
a świat mógłby się zmienić!

Wystarczyłby krok,
a w rodzinie powróciłby pokój;
wystarczyłby krok,
a żebrak nie byłby już sam;
wystarczyłby krok,
a chory doświadczyłby pomocnej dłoni,
która ściska jego dłoń,
...aby uzdrowić obu.

Wystarczyłby krok,
a ubodzy zasiedliby do uczty
rozwiewając smutek od stołu egoistów,
którzy nie mogą świętować w samotności.

Panie Jezu,
wystarczyłby krok!

Pomóż nam go uczynić,
bo wyczerpują się na świecie
wszelkie zapasy radości.
Pomóż nam, Panie!

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Kto się smutkiem nie poruszy, Quis non posset contristari,
Gdy rozważy boleść duszy Piam matrem contemplari
Matki z Jej Dziecięciem wraz? Dolentem cum Filio?

Stacja siódma
Jezus upada po raz drugi



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Księgi Proroka Jeremiasza (12, 1)

N. Sprawiedliwość jest przy Tobie, Panie,
jeśli zacznę prowadzić spór z Tobą.
Chciałbym jednak mówić z Tobą o słuszności:
Dlaczego życie przewrotnych upływa pomyślnie?
Dlaczego wszyscy przewrotni zażywają pokoju?


Z Księgi Psalmów (37, 1-2.10-11)

G. Nie unoś się gniewem z powodu złoczyńców
ani nie zazdrość niesprawiedliwym,
bo znikną tak prędko jak trawa
i zwiędną jak świeża zieleń.
Jeszcze chwila, a nie będzie przestępcy:
spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie.
Natomiast pokorni posiądą ziemię
i będą się rozkoszować wielkim pokojem.

ROZWAŻANIE

Nasza arogancja, przemoc i niesprawiedliwość
ciążą na ciele Chrystusa.
Ciążą... i Chrystus jeszcze raz upada.
By ukazać nam nieznośny ciężar
naszego grzechu.

Ale co dziś nade wszystko
godzi w święte ciało Chrystusa?

Z pewnością bolesną męką Boga
jest atak na rodzinę.
Wydaje się, że mamy do czynienia
z jakimś anty-Początkiem,
anty-planem, z diaboliczną pychą,
która zamierza zmieść rodzinę.

Człowiek chciałby na nowo wymyślić człowieczeństwo
zmieniając reguły samego życia,
reguły nadane przez Boga. (Rdz 1, 27; 2,24)

A jednak zastępowanie Boga nie będąc Bogiem
jest bezgraniczną bezczelnością,
jest najbardziej niebezpieczną awanturą.

Upadek Chrystusa otwiera nam oczy
i pozwala nam ponownie dostrzec piękne oblicze,
prawdziwe i święte oblicze rodziny.
Oblicze rodziny,
którego wszyscy potrzebujemy.

MODLITWA

Panie Jezu,
rodzina jest Bożym zamysłem
powierzonym ludzkości;
rodzina jest niebiańską iskrą,
która jest udziałem ludzkości;
rodzina jest kolebką, gdzie się narodziliśmy
i gdzie stale odradzamy się w miłości.

Panie Jezu,
wejdź do naszych mieszkań
i podejmij pieśń życia.
Zapal na nowo lampę miłości
i pozwól odczuć piękno
więzi łączących nas wzajemnie
w objęciach życia:
życia karmionego tchnieniem samego Boga,
tchnieniem Boga-Miłości.

Panie Jezu,
ratuj rodzinę,
aby ocalić życie!

Panie Jezu,
ratuj moją,
naszą rodzinę!

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Za swojego ludu zbrodnie Pro peccatis suæ gentis
W mękach widzi tak niegodnie vidit Iesum in tormentis
Zsieczonego zbawcę dusz. et flagellis subditum.

Stacja ósma
Jezus spotyka kobiety jerozolimskie, które płaczą nad nim



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Ewangelii według św. Łukasza 23, 27-29.31

N. A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł:
G. «Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: "Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły"...
Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?»

ROZWAŻANIE

Płacz jerozolimskich matek
wypełnia litością drogę Skazańca.
Łagodzi okrucieństwo egzekucji
I przypomina nam, że wszyscy jesteśmy dziećmi,
dziećmi, które opuściły matczyne ramiona.

Jednak płacz matek jerozolimskich
to tylko mała kropla
rzeki łez wylewanych przez matki:
matki ukrzyżowanych, matki zabójców,
matki narkomanów, matki terrorystów,
matki gwałcicieli, matki szaleńców:
...ale zawsze matki!

Jednak płacz nie wystarcza.
Płacz winien przelać się w miłość co wychowuje,
w męstwo co prowadzi, w surowość co napomina,
w dialog co buduje, w obecność co przemawia!

Łzy muszą zapobiec nowym łzom!

MODLITWA

Panie Jezu,
Ty znasz łzy matek,
Ty widzisz w każdym domu jakiś kąt cierpienia,
Ty słyszysz ciche łkanie
tak wielu matek zranionych przez dzieci:
śmiertelnie zranionych, choć żyją!

Panie Jezu,
rozpuść grudy nieczułości,
które hamują krążenie miłości
w żyłach naszych rodzin.
Pozwól nam raz jeszcze poczuć się dziećmi
by dać naszym mamom
- na ziemi czy w niebie -
dumę, że nas poczęły
i radość błogosławienia
dnia naszych narodzin.

Panie Jezu,
otrzyj łzy matek,
aby uśmiech powrócił na twarze dzieci,
na twarze wszystkich.

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Widzi Syna wśród konania Tui Nati vulnerati,
jak samotny głowę skłania tam dignati pro me pati,
gdy oddawał ducha już. pœnas mecum divide.

Stacja dziewiąta
Jezus upada po raz trzeci



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Księgi Proroka Habakuka (1, 12-13; 2, 2-3)

N. Czyż nie jesteś odwieczny, o Panie,
Boże mój Święty, który nie umierasz?
Na sąd go przeznaczyłeś, o Panie,
Skało moja, zachowałeś dla wymiaru kary.
Zbyt czyste oczy Twoje, by na zło patrzyły,
a nieprawości pochwalać nie możesz.
Czemu jednak spoglądasz na ludzi zdradliwych
i milczysz, gdy bezbożny połyka uczciwszego ?

G. «Zapisz widzenie, na tablicach wyryj,
by można było łatwo je odczytać.
Jest to widzenie na czas oznaczony,
lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi:
a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj,
bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie.

ROZWAŻANIE

Pascal słusznie zauważył:
„Jezus będzie konał aż do skończenia świata;
nie wolno nam spać przez ten czas”. (B. Pascal, Myśli, PAX 1989, 736).

Ale gdzie kona Jezus obecnie?

Podział świata na rejony dobrobytu
i na rejony nędzy... oto konanie Jezusa dzisiaj.
Świat bowiem zbudowany jest z dwóch izb:
w jednej izbie się marnotrawi
a w drugiej umiera;
w jednej się umiera z obfitości
w drugiej się umiera z niedostatku;
w jednej obawia się otyłości
w drugiej przyzywa miłosierdzia.

Dlaczego nie otwieramy drzwi?
Dlaczego nie tworzymy jednego stołu?
Dlaczego nie rozumiemy, że ubodzy
stanowią kurację dla bogatych?
Dlaczego? Dlaczego? Dlaczego jesteśmy tak ślepi?

MODLITWA

Panie Jezu,
człowieka, który żyje by gromadzić
Ty nazwałeś głupcem! (Łk 12,20)

Tak, głupcem jest kto sądzi,
że posiadł cokolwiek,
bo tylko jeden jest Właściciel
świata.

Panie Jezu,
Twój jest świat, jedynie Twój.
A Ty dałeś go wszystkim,
aby ziemia była jednym domem,
który wszystkich żywi i chroni.

Gromadzenie jest zatem kradzieżą
jeśli bezużyteczne zbieranie
nie daje innym żyć.

Panie Jezu,
połóż kres zgorszeniu,
które dzieli świat
na wille i slumsy.
Panie, wychowaj nas ponownie do braterstwa!

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Matko, coś miłości zdrojem, Eia mater, fons amoris,
Spraw niech czuję w sercu moim, me sentire vim doloris
Ból twój u Jezusa nóg. fac, ut tecum lugeam.

Stacja dziesiąta
Jezus z szat obnażony



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.


Z Ewangelii według św. Jana (19, 23-24)

N. Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu. Mówili więc między sobą:
G. «Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć».
N. Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze.

ROZWAŻANIE

Żołnierze zwlekają tunikę z Jezusa
z gwałtownością złodziei
i próbują ukraść Mu także
wstyd i godność.

Ale Jezus jest wstydem, Jezus jest godnością
człowieka i jego ciała.

I tak upokorzone ciało Chrystusa
staje się oskarżeniem wszystkich upokorzeń
ludzkiego ciała
stworzonego przez Boga jako oblicze duszy
i język wyrażający miłość.

Ale dzisiaj ciało bywa często sprzedawane i kupowane
na ulicach miast,
na telewizyjnym bruku,
w domach, które stają się ulicami.

Kiedyż zrozumiemy, że zabijamy miłość?
Kiedyż zrozumiemy, że bez czystości
ciało nie może żyć ani rodzić życia?

MODLITWA

Panie Jezu,
na sprawę czystości narzucono przebiegle
ogólne milczenie: nieczyste milczenie!
Wręcz upowszechniło się przekonanie
- całkowicie kłamliwe! –
że czystość jest nieprzyjaciółką miłości.

Ale prawda jest odwrotna, o Panie!
Czystość jest niezbywalnym warunkiem
zdolności kochania: by kochać prawdziwie, by kochać wiernie.

Poza tym Panie,
jeśli ktoś nie jest panem samego siebie
jak może ofiarować siebie samego?

Tylko ten, kto jest czysty może kochać;
Tylko ten, kto jest czysty może kochać nie kalając.

Panie Jezu,
mocą Twej krwi wylanej z miłości
daj nam serca czyste,
aby odrodziła się w świecie miłość,
miłość, za którą wszyscy tak bardzo tęsknimy.

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Spraw, by serce me gorzało, Fac ut ardeat cor meum
By radością życia całą in amando Christum Deum,
Stał się dla mnie Chrystus Bóg. ut sibi complaceam.

Stacja jedenasta
Jezus przybity do krzyża



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Ewangelii według św. Mateusza (27, 35-42)

N. Gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy. I siedząc, tam Go pilnowali. A nad głową Jego umieścili napis z podaniem Jego winy: «To jest Jezus, Król Żydowski». Wtedy też ukrzyżowano z Nim dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej stronie. Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrząsali głowami, mówiąc:
G. «Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, wybaw sam siebie; jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża!»
N. Podobnie arcykapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi, szydząc, powtarzali:
G. «Innych wybawiał, siebie nie może wybawić. Jest królem Izraela: niechże teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy w Niego.

ROZWAŻANIE

Te ręce, które błogosławiły wszystkich
teraz są przygwożdżone do krzyża,
te stopy, które tyle wędrowały,
by rozsiewać nadzieję i miłość
teraz są przytwierdzone do szubienicy.

Dlaczego, o Panie?
Z miłości! (J 13,1)
Dlaczego męka?
Z miłości!
Dlaczego krzyż?
Z miłości!

Dlaczego, Panie, nie zstąpiłeś z krzyża
czyniąc zadość naszym prowokacjom?
Nie zstąpiłem z krzyża,
bo w przeciwnym razie uświęciłbym siłę
jako panią świata, gdy tymczasem to miłość jest jedyną siłą,
która może zmienić świat.


Dlaczego, Panie, ta straszliwa cena?
Aby wam powiedzieć, że Bóg jest Miłością,(1J 4,8.16)
nieskończoną Miłością, Miłością wszechmocną.
Uwierzycie Mi?


MODLITWA

Jezu Ukrzyżowany,
wszyscy mogą nas oszukać,
opuścić, rozczarować:
tylko Ty nas nigdy nie rozczarujesz!
Ty pozwoliłeś, by nasze ręce
przybiły Cię bezlitośnie do krzyża,
aby powiedzieć nam, że Twoja miłość jest prawdziwa,
szczera, wierna, nieodwołalna.

Jezu Ukrzyżowany,
nasze oczy widzą Twoje ręce przybite,
a jednak zdolne dać prawdziwą wolność;
widzą Twoje stopy przygwożdżone,
a jednak wciąż zdolne chodzić
i umożliwiać chodzenie.

Jezu Ukrzyżowany,
skończyło się złudzenie
szczęścia bez Boga.
Wracamy do Ciebie,
jedynej nadziei i jedynej wolności,
jedynej radości i jedynej prawdy:

Jezu Ukrzyżowany,
zmiłuj się nad nami grzesznymi!

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Matko ponad wszystko świętsza Sancta mater, istud agas,
Rany Pana aż do wnętrza Crucifixi fige plagas
W serce me głęboko wpój. cordi meo valide.

Stacja dwunasta
Jezus umiera na krzyżu



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.


Z Ewangelii według św. Jana (19, 25-27)

N. A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki:
G. «Niewiasto, oto syn Twój».
N. Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Z Ewangelii według św. Mateusza (27, 45-46.50)

N. Od godziny szóstej mrok ogarnął całą ziemię, aż do godziny dziewiątej. Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem:
G. «Eli, Eli, lema sabachthani?»,
N. to znaczy:
G. Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?
N. A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i wyzionął ducha.

ROZWAŻANIE

Człowiek głupio myślał: Bóg umarł!
Ale jeśli umiera Bóg, kto jeszcze może nam dać życie?
Jeśli umiera Bóg, czym jest życie?

Życie jest Miłością!

A zatem krzyż nie jest śmiercią Boga,
ale chwilą, w której pęka
krucha skorupa człowieczeństwa przyjętego przez Boga
i wzbiera fala miłości, (J 19,30)
która odnawia ludzkość.

Z krzyża wyrasta nowe życie Szawła,
z krzyża wyrasta nawrócenie Augustyna,
z krzyża wyrasta szczęśliwe ubóstwo Franciszka z Asyżu,
z krzyża wyrasta promieniująca dobroć Wincentego á Paulo;
z krzyża wyrasta heroizm Maksymiliana Kolbe,
z krzyża wyrasta cudowna miłość Matki Teresy z Kalkuty,
z krzyża wyrasta odwaga Jana Pawła II,
z krzyża wyrasta rewolucja miłości:
dlatego krzyż nie jest śmiercią Boga,
ale narodzinami Jego miłości w świecie.

Błogosławiony niech będzie krzyż Chrystusa!

MODLITWA

Panie Jezu,
W ciszy tego wieczoru słychać Twój głos:
„Pragnę! Pragnę twojej miłości!” (J 19,28)

W ciszy tej nocy słychać Twoją modlitwę:
„Ojcze przebacz im! Ojcze przebacz im” (Łk 23, 34)

W ciszy dziejów słychać Twoje wołanie:
„Wykonało się” (J 19,30)

Co się wykonało?
„Dałem wam wszystko, powiedziałem wam wszystko,
Przyniosłem wam najpiękniejszą wiadomość:
Bóg jest miłością! Bóg was kocha!”
.

W ciszy serca czuć muśnięcie
ostatniego daru:
„Oto matka twoja: moja matka!” . (J 19,27)

Dzięki, Jezu, że powierzyłeś Maryi
misję przypominania nam każdego dnia,
że sensem wszystkiego jest Miłość:
Miłość Boża zasadzona w świecie
niczym krzyż!.
Dzięki, Jezu!

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Cierpiącego tak niezmiernie Vidit suum dulcem Natum
Twego Syna ból i ciernie morientem, desolatum,
niechaj duch podziela mój cum emisit spiritum.

Stacja trzynasta
Jezus zdjęty z krzyża i powierzony Matce



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.


Z Ewangelii według św. Mateusza (27, 55.57-58; 17, 22-23)

N. Było tam również wiele niewiast, które przypatrywały się z daleka. Szły one za Jezusem z Galilei i usługiwały Mu.

Pod wieczór przyszedł zamożny człowiek z Arymatei, imieniem Józef, który też był uczniem Jezusa. On udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Wówczas Piłat kazał je wydać.

N. A kiedy przebywali razem w Galilei, Jezus rzekł do nich:
G. «Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Oni zabiją Go, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie».
N. I bardzo się zasmucili.

ROZWAŻANIE

Zbrodnia się dokonała:
My zabiliśmy Jezusa! (Za 12,10)

Rany Chrystusa palą
serce Maryi,
a jedno cierpienie
łączy Matkę z Synem.

Pieta! Tak, Pieta
woła, wzrusza i rani
także tego, kto jest zwyczajny zadawać rany.

Pieta! Nam wydaje się,
że współczujemy Bogu,
a tymczasem jeszcze raz
to Bóg współczuje nam.

Pieta! Cierpienie
nie jest już pozbawione nadziei
i nigdy już takie nie będzie,
bo Bóg przyszedł, aby cierpieć wraz z nami.

A czy z Bogiem można rozpaczać?

MODLITWA

Maryjo,
w tym Synu obejmujesz każdego syna
i czujesz mękę wszystkich matek świata.

Maryjo,
Twoje łzy przekazuje wiek wiekowi,
a one żłobią twarze i płaczą płaczem wszystkich.

Maryjo,
Ty znasz cierpienie... ale uwierz!
Uwierz, że chmury nie gaszą słońca,
Uwierz, że noc zapowiada świt.

Maryjo,
Ty, która śpiewałaś Magnificat (Łk 1, 46-55)
podejmij pieśń, która zwycięża cierpienie,
jak poród przynoszący życie.

Maryjo,
módl się za nami!
Módl się, abyśmy także i my
zarazili się prawdziwą nadzieją.

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Spraw niech leję łzy obficie Fac me vere tecum flere,
i przez całe moje życie Crucifixo condolore,
serce me z Cierpiącym wiąż. donec ego vixero.

Stacja czternasta
Jezus złożony do grobu



C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.


Z Ewangelii według św. Mateusza (27, 59-61)

N: Józef zabrał ciało, owinął je w czyste płótno i złożył w swoim nowym grobie, który kazał wykuć w skale. Przed wejściem do grobu zatoczył duży kamień i odszedł. Lecz Maria Magdalena i druga Maria pozostały tam, siedząc naprzeciw grobu.

Z Księgi Psalmów (16, 9-11)

G. Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje,
a ciało moje będzie spoczywać z ufnością,
bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu
i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu.
Ukażesz mi ścieżkę życia,
pełnię radości u Ciebie,
rozkosze na wieki po Twojej prawicy.

ROZWAŻANIE

Życie przypomina czasem
długą i smutną Wielką Sobotę.
Wszystko wydaje się skończone,
wydaje się, że zły zwycięża,
że zło jest silniejsze od dobra. (Jr 12,1; Ha 1,13)

Ale wiara pozwala nam widzieć daleko,
pozwala nam dostrzec blaski nowego dnia
innego niż dzień obecny.
Wiara zapewnia nas, że ostatnie słowo
należy do Boga: tylko do Boga!

Wiara jest naprawdę lampką,
ale jest to jedyna lampa, która rozjaśnia noc świata:
a jej skromne światło stapia się
z pierwszymi promieniami dnia:
dnia Chrystusa Zmartwychwstałego.

A zatem historia nie kończy się w grobie,
ale w grobie wybucha:
tak obiecał Jezus, (Łk 18, 31-33)
tak się stało i stanie! (Rz 8,18-23)

MODLITWA

Panie Jezu,
Wielki Piątek to dzień ciemności,
dzień bezrozumnej nienawiści,
dzień zabicia Sprawiedliwego!
Ale Wielki Piątek, to nie ostatnie słowo:
ostatnim słowem jest Wielkanoc,
triumf życia,
zwycięstwo Dobra nad złem.

Panie Jezu,
Wielka Sobota to dzień pustki,
dzień lęku i zagubienia,
dzień, w którym wszystko wydaje się skończone!
Ale Wielka Sobota nie jest ostatnim dniem:
ostatnim dniem jest Wielkanoc,
światło, które na nowo rozbłyska,
Miłość, co wszelką nienawiść zwycięża.

Panie Jezu,
kiedy dokonuje się nasz Wielki Piątek
i powtarza się trwoga tylu Wielkich Sobót
daj nam mądrą wiarę Maryi,
by wierzyć w prawdę Wielkanocy;
daj nam jej jasne spojrzenie,
by widzieć promyki,
które zwiastują ostatni dzień historii:
„nowe niebo i nową ziemię” (Ap 21,1)
już rozpoczęte w Tobie,
Jezu Ukrzyżowany i Zmartwychwstały. Amen!

Wszyscy:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Gdy ulegnie śmierci ciało Quando corpus morietur,
Obleczona wieczną chwałą fac ut animæ donetur
Dusza niech osiągnie raj. Amen. paradisi gloria. Amen.


Na zakończenie Ojciec Święty udziela Apostolskiego Błogosławieństwa:



V/. Dominus vobiscum.
R/. Et cum spiritu tuo.

V/. Sit nomen Domini benedictum.
R/. Ex hoc nunc et usque in sæculum.

V/. Adiutorium nostrum in nomine Domini.
R/. Qui fecit cælum et terram.

V/. Benedicat vos omnipotens Deus,
Pater, et Filius, et + Spiritus Sanctus.
R/. Amen.