...lud swój, dla którego Twój Syn, Jezus Chrystus, ustanowił paschalne misterium przelewając Krew swoją. Który żyje i króluje na wieki wieków.

Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił. Oto krzyk Wielkiego Piątku. Nawet i w tej modlitwie rozpoczynającej liturgię Męki Pańskiej Bóg zdaje się być jakby z boku. To nie od Jego imienia rozpoczynamy, ale od „pomnij” - pamiętaj. Tak jakby nie pamiętał, jakby potrzebował przypomnienia o tym, co ma zrobić. I dobrze Mu o tym przypominam zabijając Jego Syna. Wielki Piątek – odpust i uroczystość dla tych, którzy włożyli Boga między bajki. Wielki Piątek – krzyk rozpaczy dla tych, którzy próbują być ludźmi nawet dla Boga. Wielki Piątek. A Jezus znów patrzy na mnie z krzyża po dwóch tygodniach bycia za zasłoną. I widzi więcej, widzi sens.