Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
pokornych uczy dróg swoich.

Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski
dla strzegących Jego praw i przymierza.
Bóg powierza swe zamiary tym, którzy się Go boją,
i objawia im swoje przymierze..

Dziękuję, że jesteś nie tylko moim sędzią, ale i zbawcą

Twoje prawo wydaje się jasne, Panie. Wiem czego ode mnie oczekujesz. Gorzej, gdy przychodzi mi ułożyć jakoś relacje z tymi, którzy lekceważą Twoje pouczenia. Zrywać relacje? Bez przerwy upominać? A może czekać na chwilę, kiedy zechcą zerwać ze złem? Pomóż mi, Panie, w tym wszystkim jakoś się rozeznać.

Wierzę, ze jesteś dobry i prawy. Dlatego niechętnie każesz, a często wskazujesz ludziom drogę ku dobru. Skoro pomagasz pokornym czynić dobrze, pomóż i mnie, choć może pokory we mnie za mało. Naucz mnie swoich dróg.

Wiem, że z Tobą nie zbłądzę. Wiem, że najważniejsze, bym wpatrując się w życie Twojego Syna próbował jakoś Go naśladować. Jeśli nawet coś zrobię nie tak, dla Ciebie ważne są moje intencje. Dziękuję, że mną, małym i głupim nie gardzisz.