Boże Abrahama, Izaaka i Jakuba,
Ojcze Pana naszego Jezusa Chrystusa
i nasz Ojcze,
przyjmij modlitwę do Ciebie zanoszoną.
Spójrz łaskawie na nasze pragnienie dobra
i pomóż nam z pasją żyć darem powołania.

Ty, Ojcze, który poprzez darmowy plan miłości
wzywasz nas, byśmy w stałości lub w ciemności
szukali w Duchu Twojego oblicza,
spraw, abyśmy nosili w sobie pamięć o Tobie;
niech ona będzie dla nas źródłem życia
w samotności i w braterstwie,
aby nasza historia była opowieścią
o Twojej miłości.

Chryste, Synu Boga Żywego,
Tym niewinny, ubogi i posłuszny
chodziłeś naszymi ulicami
towarzysząc w milczeniu i słuchając:
strzeż w nas synowskiej godności,
będącej źródłem miłości.
Spraw, byśmy żyli ewangelią spotkania:
pomóż nam uczłowieczać ziemię i budować braterstwo,
wspierać wysiłki zmęczonych
i nie potrafiących patrzeć z ufnością i radością w przyszłość,
czekających i szukających, będąc dla nich znakiem nadziei.

Duchu Święty, Ogniu płonący,
oświecaj nasze drogi w Kościele i świecie.
Daj nam odwagę głoszenia Ewangelii
i radość służby w szare dni.
Otwórz naszego ducha na kontemplację piękna.
Zachowaj w nas wdzięczność i zachwyt stworzeniem,
byśmy rozpoznali cuda, jakie czynisz
w każdej ludzkiej istocie.

Maryjo, Matko Słowa,
czuwaj nad życiem nas - osób konsekrowanych,
by radość z usłyszanego Słowa
wypełniła nasze istnienie;
a Twoja zachęta, by czynić, co mówi Mistrz (por J 2,5)
sprawiła, że staniemy się gorliwymi zwiastunami Królestwa. Amen.

(tłum. xwl)