Mądrość to coś bardzo cennego. Mądrość, to umiejętność życia szczęśliwego. Jak zdobywa się mądrość?

Odpowiedzi jest wiele. Ucząc się. Z książek, od drugiego człowieka. Przez doświadczenie. To zdobywane na co dzień i to z sytuacji ekstremalnych, dziwnych i nieznanych. Czy to wystarczy?

Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie mądrości w modlitwie. Nakłoniłem tylko trochę ucha mego, a już ją otrzymałem. – czytam. Zdecydowanie niepopularna to droga. A jednak, jeśli uczę się od ludzi, czemu nie mógłbym uczyć się od Tego, który wie najlepiej, bo zna wszystko?

Prawo kojarzy się z zakazami. Normami. Tymczasem jest drogowskazem na drodze mądrości. Wiedzą Boga, popartą doświadczeniem wielu pokoleń przed nami, zapisaną dla nas, byśmy nie musieli zdobywać mądrości na własnych błędach.

Czuwać, to znaczy wprowadzać je co dzień w życie, w każdą najdrobniejszą sytuację. Jezus obiecuje: szczęśliwi będą ci, których Pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie.