20.12.2011

Łatwo powiedzieć...

... „nie bój się”, kiedy jest się aniołem zakorzenionym w wieczności, żyjącym przed obliczem Boga.

„Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga”.

Łatwo powiedzieć - „nie bój się”, kiedy jest się aniołem zakorzenionym w wieczności, żyjącym przed obliczem Boga. Tymczasem dla Maryi słowa Gabriela były zapewne jak przysłowiowy „grom z jasnego nieba”. Słowa wywracające „do góry nogami” cały jej dotychczasowy świat. Być może przekreślające wszystkie plany, marzenia, nadzieje – trudno bowiem przypuszczać, że ich nie miała.

„Nie bój się”. Tylko jak można się nie bać, kiedy słyszy się takie obietnice? Jak można unieść ciężar takiej odpowiedzialności – być Matką samego Boga?

Zapewne mogą o tym (choć tylko częściowo) opowiedzieć Ci, którzy zostali obdarzeni szczególnym powołaniem - do kapłaństwa, czy życia zakonnego. Ale czy powołanie do przekazywania życia nie pociąga za sobą również wielkiej odpowiedzialności?

Tym, co pozwala przełamać ludzkie obawy, niepewność, strach, jest obietnica: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię.” Maryja w nią uwierzyła, uwierzyło w nią wielu ludzi odczuwających powołanie do kapłaństwa, życia zakonnego, do macierzyństwa. I nie zawiedli się.

A gdybym ja dzisiaj znalazł się w podobnej sytuacji, jak dokończyłbym zdanie: „Oto ja, sługa/służebnica Pańska, niech mi się stanie według...”

No właśnie, według czego?

Pytania do rachunku sumienia:

  1. Czy staram się wsłuchiwać w to co Bóg do mnie mówi?
  2. Czy potrafię wyżej postawić wolę Boga niż własne plany?

Budzik adwentowy

Wszakże ewangelizacja nie będzie pełna bez brania pod uwagę wzajemnego odniesienia, jakie ustawicznie zachodzi między Ewangelią, a konkretnym, osobistym i społecznym życiem człowieka. Dlatego ewangelizacja pociąga za sobą potrzebę przepowiadania jasnego, dostosowanego do różnych warunków życia, do praw i obowiązków każdej osoby ludzkiej, do życia rodzinnego, bez którego nie ma rozwoju jednostek60, do życia zbiorowego w społeczeństwie, życia międzynarodowego, do pokoju, sprawiedliwości i postępu; przepowiadania wreszcie wyzwolenia, co w naszych czasach jest szczególnie ważne i pilne. (ADHORTACJA APOSTOLSKA EVANGELII NUNTIANDI O EWANGELIZACJI W ŚWIECIE WSPÓŁCZESNYM 29 ).