07.05.2017

Pasterz bramą

Ewangelijna brama to przejście z nieba na ziemię i z ziemi do nieba.

Ja jestem bramą owiec (J 10,7b).

Symbolika bramy opiera się zarówno na jej konstrukcji, jak i funkcji. Brama miasta-twierdzy posiadała centralne znaczenie w systemie obronnym. Wręczenie klucza do bramy oznaczało wydanie całego obiektu. Szczególnie na Wschodzie pod bramą rozgrywało się całe życie publiczne. Jednocześnie była tym miejscem, przez które można się było dostać do miasta. Natomiast główna brama stanowiła niejako wizytówką miasta.

A Biblia?. Wystarczy przypomnieć choćby opowieści Jezusa o bramie zwanej „ucho igielne”, przez którą ma przejść wielbłąd, czy też o metaforycznej, ciasnej bramie, która prowadzi do nieba. Jezus mówiąc, że jest pasterzem, przypisuje sobie godność Mesjasza. W przypowieści o dobrym pasterzu Jezus mówi o sobie, że jest bramą owiec. „Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony”. Stanowi On więc przejście z nieba na ziemię i z ziemi do nieba. Chrystus przychodzi nam z pomocą w ziemskiej wędrówce. A po zwycięskich zmaganiach na ziemi, dzięki Jego tajemnicy paschalnej, możemy zwycięsko wejść do wiecznej ojczyzny.

Dobry Pasterzu, spraw, abyśmy słyszeli Twój głos, który rozbrzmiewa w naszych sercach światłem i mocą Ducha Świętego.

Kacper Pawluś Nebo - Wszystko mogę w Tym, Który mnie umacnia