Z Chrystusem i kobietami na Drodze Krzyżowej

Stacja druga: Jezus bierze krzyż

„Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje!”(Łk 9, 23)

Rozważanie:

Panie Jezu, łatwo jest nieść krzyż zawieszony na szyi lub umieścić go jako ozdobnik na ścianach naszych pięknych katedr czy domów, ale nie jest równie łatwo spotkać i rozpoznać nowe krzyże dzisiaj: bezdomnych, młodzieży  pozbawionej nadziei, pracy i perspektyw, imigrantów zmuszonych do życia w slumsach na marginesie naszego społeczeństwa, po tym, jak zmierzyli się z niesłychanym cierpieniem. Niestety obozy te, bez zabezpieczenia, są spalane i zrównane z ziemią wraz z marzeniami i nadziejami tysięcy zmarginalizowanych, wyzyskiwanych, zapomnianych mężczyzn i kobiet. Ileż dzieci jest ponadto dyskryminowanych ze względu na swe pochodzenie, kolor skóry lub status społeczny; ileż matek doznaje upokorzenia widząc, jak ich dzieci są wyszydzane i wykluczane z szans ich rówieśników i kolegów szkolnych.

Modlitwa:

Dziękujemy Ci, Panie, ponieważ swoim życiem dałeś nam wzór tego, jak przejawia się prawdziwa i bezinteresowna miłość bliźniego, a zwłaszcza wobec nieprzyjaciół czy po prostu wobec tych, którzy nie są tacy jak my. Panie Jezu, ile razy także i my, jako Twoi uczniowie, otwarcie deklarowaliśmy się jako idący za Tobą w chwilach, kiedy  dokonywałeś uzdrowień i cudów, kiedy karmiłeś tłum i przebaczałeś grzechy. Ale nie było równie łatwo Cię zrozumieć, kiedy mówiłeś o służbie i przebaczeniu, wyrzeczeniu i cierpieniu. Pomóż nam, byśmy umieli  poświęcać swe życie w służbie innym.

Módlmy się razem mówiąc: „Panie, pomóż nam żywić nadzieję”

• Kiedy czujemy się opuszczeni i samotni:
• Kiedy trudno nam iść za Tobą:
• Kiedy służba dla innych staje się trudna: