Czego pragniemy?

Jest w tym jednak jedno ale: prosząc o dary, musimy zrozumieć, że nic samo z siebie nie przychodzi, sam Dar może czasami pozostać nierozpoznany i niezauważony, jeśli nie jest wspomagany naszą własną wiedzą, mądrością i MODLITWĄ. Wołamy w sekwencji: „Przyjdź Duchu Święty i napełnij serca wiernych!”. Lecz, poza samym wołaniem, starajmy się zrozumieć treść tego wołania. Duch Święty daje nam to, co jest dla nas największym skarbem.

Dar mądrości to ten, który doskonali cnotę miłości i pozwala nam rozkoszować się sprawami Bożymi. Działanie Ducha Świętego, przygotowane przez dar mądrości, przekazuje człowiekowi głęboką rozkosz płynącą z przedmiotu wiary. Poprzez dar mądrości zyskujemy dar rozumu (oby wszyscy), a ten nam pozwala zrozumieć prawdy objawione, dostrzegać blask życia nadprzyrodzonego poprzez wiarę. Poza tym, dar mądrości umożliwia nam rozumienie spraw Bożych, a dar rozumu oświeca i umacnia w nas wiarę. Aby dobrze zrozumieć, musimy stale doskonalić cnotę roztropności, która w konkretnych wypadkach pomaga wybierać to, co przynosi duszy największy pożytek duchowy. Dar rady przygotowuje duszę, by mogła pójść za głosem Boga przemawiającego w głębi serca i przyjąć np. powołanie. Do tego zaś potrzebny nam jest dar męstwa, bowiem powołanie wiąże się z ograniczeniami i wyrzeczeniami i wymaga mocy i wytrwałości w życiu duchowym. Szczególnym przykładem działania Ducha Świętego jest msza Święta, podczas której uczestniczymy w misterium Pańskim – bo tym właśnie jest msza. Duch Święty stara się nami kierować tak, abyśmy szli drogą Chrystusową i podążali do Boga, a my musimy umieć te wskazania odczytać. A jak odczytywać? Wołamy: „Przyjdź Duchu Święty i napełnij serca wiernych!”. Lecz, poza samym wołaniem, starajmy się zrozumieć treść tego wołania. Duch Święty daje nam to, co jest dla nas największym skarbem.

To Duch Święty pomaga nam rozwiązywać wątpliwości, znosić doświadczenia. Nierzadko dar ten tłumaczy przemianę pewnych osób, stających się gotowymi w każdej  chwili pracować i cierpieć dla Boga. Podsumowując wszystko to, co wyżej, potrzebujemy wiedzy, która przygotowuje duszę, by mogła pokonywać w sobie zauroczenie, udoskonalać cnotę nadziei poprzez całkowite zdanie się na Boga. To ona nas oświeca od wewnątrz, daje odczuć próżność rzeczy ziemskich, byśmy mogli zdecydowanie i wyłącznie nastawić się na szukanie i pielęgnowanie rzeczywistości duchowych. Jeśli zaś mówimy o sprawach duchowych, to potrzebna jest nam pobożność, która napełnia nas świadomością dziecięctwa Bożego wzmacniającego cnotę sprawiedliwości. Sam Duch Święty wspiera nas swym świadectwem, pociągając nas do Boga z zaufaniem i dziecięcą miłością. Jeśli zaś jesteśmy pociągani do Boga, to jedynie przed nim doświadczamy Bojaźni Bożej. Działanie Ducha Świętego powiększa w naszej duszy miłość oraz troskę o unikanie grzechów, ale nie bójmy się, nie wywołuje żadnego niepokoju czy stanu zalęknienia.

Siedem Darów, siedem pragnień na każde jedno nasze życie. Warto zacząć chłonąć wiedzę z Łask Ducha Świętego, by zrozumieć wagę i ogrom Łask, które nas prowadzą przez nasze życie do Boga. Może to wyżej już czytaliście, może wielokrotnie Wam o tym mówiono, ale tej wiedzy nigdy dosyć, nigdy za dużo. Ta wiedza to  nasze wprowadzenie w życie chrześcijańskie, w życie duchowe, w życie wieczne, byśmy byli jednego serca i jednego ducha.