Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukujesz w serwisie liturgia.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Pozory łatwo wziąć za prawdę: uznać, że mamy do czegoś prawo, że należą się nam przywileje. Że wewnątrz pozostajemy sprawiedliwi.
Skoro ogarnia nas złość na słabych: jak im pomóc? Jak mamy postąpić choć krok razem na tej wspólnej przecież drodze?
Akcja czy kontemplacja? A może opozycja jest tu, wbrew temu co może się wydawać, pozorna?
W modlitwie potrzeba cierpliwości, bo odpowiedzi na nią czasem wymagają czasu.
W stworzonym świecie, dzięki danemu nam rozumowi, powinniśmy odkrywać Boga.
Nie ma sensu zastanawianie się nad znakami zapowiadającymi nadejście Królestwa Bożego, bo ono jest pośród nas
Bóg nie będzie nas rozliczał z wyobrażeń o naszej wielkości, ale w prawdzie o naszej miłości.
Czy jesteśmy gotowi, by nasze życie było prawdziwą służbą? Jak reagujemy na brak wdzięczności za naszą pomoc?
Mamy przede wszystkim swoim życiem dawać świadectwo prawdy i dobra. Tym pociągać innych ku Bogu.
Rozsądne panny nie dzieląc się oliwą, wybrały wyższe dobro, dlatego mogły się cieszyć udziałem w weselu
Najczarniejsza noc go nie zgasi.