Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego » | Od najstarszego do najnowszego
Wyszukujesz w serwisie liturgia.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Mówią nieraz więcej niż słowa. Milczeniem przemawiają do serca.
„W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen”
Techniczny sposób na wskazanie obecności Chrystusa? Nie tylko.
Nazywa się to czasem mową ciała. To, jaką przyjmuję postawę coś wyraża. Przynajmniej może. Wyrażać to, co chce powiedzieć serce.
Dziwaczny strój – myśli pewnie widząc księdza odprawiającego Mszę człowiek wychowany poza tradycją chrześcijańską. Ale ma on swoją głęboką symbolikę.
Gdy słowa nie potrafią wyrazić co czuje serce, pomaga mówienie gestami.
Zwykłe przypomnienie historii, ale też głęboka teologia. Z perspektywą nadziei.
Daje życie, obmywa, wyznacza nowy początek. Symbolika wody, także w Biblii i liturgii, jest przebogata. Warto ją czuć.
Czynimy go zasadniczo tylko przed wysłuchaniem Ewangelii. A może warto także poza Mszą?
Najkrócej? Siedzący to otwarty na nowość spokojny słuchacz.
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...