Soborowa reforma kładła nacisk na czynne i pobożne uczestnictwo wiernych w sprawowanych obrzędach. Wiązała się z uproszczeniem dotychczasowych rytuałów i dostosowaniem ich do miejscowych warunków.
Nazwa tego obrzędu nawiązuje do faktu, że to Pan Bóg dokonuje wyboru, a Kościół jedynie działa w Jego imieniu.
Nie jest możliwe doszukiwanie się genezy bierzmowania w żydowskim rycie bar micwa, czyli obrzędzie, w którym żydowski chłopiec zostaje uznany za dojrzałego i pełnoletniego wobec Prawa Mojżeszowego.
Wszystkie obrzędy Wigilii Paschalnej odbywają się w nocy: nie wolno ich rozpocząć, zanim nie zapadnie noc, a należy je zakończyć przed świtem niedzieli.
Episkopat Polski wydał wskazania dotyczące pogrzebu związanego z kremacją. Przypomniano, że Kościół usilnie zaleca grzebanie ciał zmarłych, a kremację dopuszcza. Obrzędy pogrzebowe powinny odbywać się przed spaleniem ciała.
Coraz częstsza praktyka kremacji zwłok, stała się jednym ze znaków naszej epoki – zauważają polscy biskupi w liście pasterskim Episkopatu Polski o szacunku dla ciała zmarłego i obrzędach pogrzebu w przypadku kremacji.
Benedykt XVI będzie przewodniczył wszystkim obrzędom liturgicznym Wielkiego Tygodnia. Ofiary zebrane podczas Mszę św. Wieczerzy Pańskiej stanowić będą wsparcie dla ofiar trzęsienia ziemi i tsunami w Japonii.
Często podkreśla się, że wiele ludowych zwyczajów, zwłaszcza śmigus-dyngus, ma charakter pogański, przedchrześcijański. Warto jednak uświadomić sobie, że zwyczaje te przetrwały do dziś głównie dzięki powiązaniu ich z obrzędami inspirowanymi liturgią chrześcijańską.
„Każdy Wielki Post jest szkołą wiary i chrześcijańskiego świadectwa” - powiedział metropolita katowicki abp Damian Zimoń podczas Mszy św. z obrzędem posypania głów popiołem, odprawionej w archikatedrze Chrystusa Króla w Katowicach w Środę Popielcową, 9 marca br.
W obliczu utrzymywania się nadużyć liturgicznych, Dykasteria Nauki Wiary w nocie „Gestis verbisque” potwierdza, że słowa i elementy ustanowione w zasadniczym obrzędzie każdego sakramentu nie mogą być zmieniane, ponieważ wtedy sakrament nie zaistnieje.
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...