W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy

#SłowoOPsalmach | 31 marca 2024 | Niedziela Zmartwychwstania | Łukasz Głowacki

więcej »

NA NIEDZIELĘ I UROCZYSTOŚCI

IV Niedziela Wielkanocna B

Komentarze biblijne i liturgiczne, propozycje śpiewów, homilie, Biblijne konteksty i inne.

więcej »

Szukaj z nami Światła nadziei

Adwent z Wiara.pl 2004 Spis treści

Sobota 18 grudnia 2004 (III tydzień Adwentu)

Mówić Bogu „tak” (Jr 23,5-8; Ps 72; Mt 1,18-24)

Jezus jest tym, który spełnia wielkie zapowiedzi proroków. Ale żeby się spełniły, trzeba było cichej współpracy niepozornych mieszkańców okupowanej przez Rzymian Palestyny. Najpierw pokornej zgody młodej dziewczyny z Nazaretu, potem roztropnego postępowania Józefa, jej małżonka. Bóg na pewno znalazłby inną drogę do realizacji swoich planów, ale nie musiał, bo Oni przystali na Jego niesłychaną propozycję.

W moim życiu może być podobnie. Choć Bóg nie przeznaczył mi tak ważnego zadania, to na pewno jestem Mu potrzebny. Jeśli będę odmawiał, mogę dodatkowo utrudnić i tak niełatwe budowanie Bożego królestwa. Trzeba więc, bym co dzień powtarzał Mu moje „tak”.

Nie przychodzi do mnie żaden Anioł, by pouczyć mnie, jak mam postępować. Ale znam Boże wymagania. Mam kochać Go całym sercem, całą duszą, całym umysłem i ze wszystkich swych sił. Mam kochać bliźniego jak siebie samego. Jeśli do tego dodam niezachwianą wiarę, żywą nadzieję, jeśli nie zapomnę o roztropności, umiarkowaniu, męstwie i sprawiedliwości, i dorzucę jeszcze cierpliwość, radość i pokój, to na pewno spełnię w swoim życiu wolę Boga...

Kościół naucza:

Eucharystia jest urzeczywistnieniem i zapowiedzią braterstwa. Msza św. niedzielna wzbudza falę miłosierdzia, które ma przeniknąć całe życie wiernych, przede wszystkim zaś kształtować sam sposób przeżywania pozostałej części niedzieli. Skoro jest to dzień radości, to chrześcijanin musi ukazywać przez konkretne postępowanie, że nie można być szczęśliwym «bez innych». Niech rozejrzy się dokoła, aby odszukać ludzi, którzy mogą potrzebować jego solidarności. Może się zdarzyć, że w jego najbliższym sąsiedztwie albo w kręgu znajomych są ludzie chorzy, starzy, dzieci, imigranci, którzy właśnie w niedzielę szczególnie boleśnie odczuwają swoją samotność, ubóstwo i cierpienie. Oczywiście, troska o nich nie może się wyrażać w sporadycznych działaniach, podejmowanych tylko w niedziele. Ale także wówczas, gdy jest to działalność bardziej systematyczna, czyż nie można uczynić z niedzieli dnia szczególnie poświęconego solidarności, wykorzystując wszelkie twórcze energie chrześcijańskiego miłosierdzia? Zaprosić do wspólnego stołu osobę samotną, odwiedzić chorych, zdobyć żywność dla ubogiej rodziny, poświęcić kilka godzin jakiejś konkretnej formie wolontariatu i solidarności - wszystko to z pewnością może się stać sposobem realizacji w życiu miłości Chrystusa, zaczerpniętej przy eucharystycznym stole.
(Jan Paweł II, Dies Domini 72)

Kościół modli się:

Pamiętając więc o Jego śmierci i zmartwychwstaniu, ofiarowujemy Tobie Chleb i Kielich, dzięki Ci czyniąc, ponieważ uznałeś nas za godnych, byśmy stali przed Tobą i Tobie służyli jako kapłani. I prosimy, byś zesłał Twego Ducha Świętego na tę ofiarę świętego Kościoła; gromadząc nas w jedno, daj wszystkim, którzy uczestniczą w świętych [misteriach] dla napełnienia się Duchem Świętym i dla wzmocnienia [swej] wiary w prawdzie, byśmy Ciebie chwalili i sławili przez Sługę Twego Jezusa Chrystusa; przez którego Tobie chwała i cześć, Ojcu i Synowi z Duchem Świętym w Kościele Twoim świętym i teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
(św. Hipolit, Traditio Apostolich)

Adoracja Najświętszego Sakramentu:

Boże mój, mieszkać możesz tylko w tym, kto jest czysty i święty. Grzesznicy mogą przychodzić do Ciebie, ale Ty czyż nie przychodzisz jedynie do uświęconych? Boże mój, uwielbiam Ciebie jako Najświętszego; kiedy na ziemię zstępowałeś, przygotowałeś dla siebie święty przybytek w przeczystym łonie Najświętszej Dziewicy. Sposobiłeś ten przybytek dla siebie samego. Zanim przyjęła Ciebie, najpierw została przez Ciebie do tego przygotowana; bo od pierwszej chwili, gdy w ogóle zaczęła istnieć, napełniła Ją łaska Twoja, dzięki czemu nigdy nie znała grzechu. A potem z roku na rok wzrastała w łaskach i zasługach, aż nadszedł czas, kiedy zesłałeś archanioła, aby Jej oznajmił obecność Twoją w Niej. Aż tak święte musi być mieszkanie Najwyższego. Uwielbiam i wysławiam Ciebie, Panie Boże mój, za tę wielką świętość Twoją.
(J.H. Newman)

«« | « | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | » | »»

Tydzień z Wiara.pl

III Niedziela Wielkanocy

Jezus żyje. Już Go dalej grób nie kryje.

Doświadczenie, które wszystko zmieniło

Garść uwag do czytań na III niedzielę wielkanocną roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.

		Dzisiaj: 18.04.2024
	
			«
		
			»
		Kwiecień 2024
	
				N
				P
				W
				Ś
				C
				P
				S
			
											31
				
											1
				
											2
				
											3
				
											4
				
											5
				
											6
				
											7
				
											8
				
											9
				
											10
				
											11
				
											12
				
											13
				
											14
				
											15
				
											16
				
											17
				
											18
				
											19
				
											20
				
											21
				
											22
				
											23
				
											24
				
											25
				
											26
				
											27
				
											28
				
											29
				
											30
				
											1
				
											2
				
											3
				
											4
				
											5
				
											6
				
											7
				
											8
				
											9
				
											10
				
											11