Cnotliwy Adwent z Wiara.pl 2005

II Tydzień Adwentu Czwartek

Wdzięczność

Pamiętaj jednak, że nie tylko Bogu powinieneś okazywać posłuszeństwo. Także tym, którzy są Twoimi przełożonymi. Wiem, że to trudne. Ale nie zakładaj z góry, że przełożony chce źle. Miej świadomość, że rzeczy wielkie buduje się dzięki solidarnej współpracy wielu.

Wiem. Ciężko się czytało o tych ostatnich cnotach. Były takie sztywne i niedostępne. Ale przecież bardzo ważne. Dziś o cnocie znacznie cieplejszej. Wdzięczności.

Jest ona odpowiedzią na doświadczane dobro. Z cnotą wdzięczności mamy do czynienia wtedy, gdy jest to stała dyspozycja. Czyli gdy ktoś łatwo dostrzega wyświadczane mu dobro i szuka sposobu, aby odpłacić tym samym.

Myślę, że to ważna cnota. Przeciwstawia się bowiem postawie głoszącej, że wszystko mi się należy. Sprawia, że stosunki międzyludzkie stają się przyjaźniejsze. Widzę to czasem na ulicy, kiedy w samochodowym korku jakiś kierowca pozwala mi wjechać przed siebie. Doświadczam tego wracając z zakupów, gdy jakiś młodzieniec widzą,c że jestem obładowany otwiera mi drzwi z klatki schodowej. Od razu w sercu robi się pogodniej.

Domyślasz się oczywiście, że czymś przeciwnym do wdzięczności jest niewdzięczność. Sprawa jest jednak bardziej skomplikowana. Bo może się zdarzyć, że ktoś po prostu nie poczuwa się do konieczności odpłacenia dobrem za dobro. Może się zdarzyć, że ktoś tylko nie okaże na zewnątrz wdzięczności, bo czuje się niezręcznie, ale w sercu jest zadowolony. Ale bywa też, że ktoś odpłaca złem za dobro. Albo gani za otrzymane dobrodziejstwo, dopatrując się w nim podstępu czy zła. Wtedy niewdzięczność staje się poważniejszym złem...

Czy można grzeszyć nadmiarem wdzięczności? Trochę trudno to sobie wyobrazić. A jednak. Choćby wtedy, gdy kalkuluje się, co można na tej wdzięczności dodatkowo zyskać...

Ty miej zawsze czyste serce. Odpłacaj dobrem za dobro i nie doszukuj się w swoich dobrodziejach ukrytych, podłych intencji. Ciągle pamiętaj o słowach Jezusa: „Błogosławieni czystego serca”....