Jakie prawdy objaśniają nam słowa których słuchamy i jaką w nas myśl poruszają? Jaką rozbudzają w nas tęsknotę, a od jakich wartości przez nie się odwracamy? Czas Adwentu obfituje w słowa które odwołują się wprost do naszego sumienia. Prowadzą nas do decyzji, które pomagają wzrastać i nie pozwalają byśmy się stali wyłącznie materią poddawaną obróbce.

Nie możemy balansować pomiędzy słowami, które funkcjonują na równych prawach – fakty i kłamstwa, słowa porywające i te niezbyt piękne. Musimy nauczyć się uczciwie odróżniać jedne od drugich. Odróżniać głos Boga od swojego widzimisię. Przestać przyjmować komunikaty, a zacząć słuchać Boga by usłyszeć człowieka.

Zechciejmy się zasłuchać w Boga tak mocno, by na nowo zrozumieć i rozpoznać sens życia i jego porządek. Świat oferuje nam dzisiaj wszystkomogących trenerów. Od Boga zaś pochodzi słowo, które karci i dyscyplinuje, ale jednocześnie staje się błogosławieństwem i wynosi nas ponad nasze słabości. Trzeba je usłyszeć, rozważyć i uwierzyć, a potem oprzeć o nie swoje życie. To słowo jest jak światło które oświetli nasze ciemne natury, byśmy mogli choć raz rozbłysnąć. Usłyszymy wtedy, że warto choć na chwilę porzucić zgiełk świata i pragnienie by samemu urządzić wszystko najlepiej.

Zadziwi nas wtedy prawdziwie noc kiedy ujrzymy Boga i nieśmiałe uczucie bliskości, pragnące jednoczyć ze wszystkimi. Ujrzymy Boga który przychodzi i ludzi którzy zgodnie podążą za nim by słuchać prawdy o sobie.