Tak, błogosławiony jesteś, Panie. Boże naszych rodzin! Boże naszej codziennej pracy. Boże naszych radości i naszych smutków!
Modlimy się do Ciebie za tych wszystkich, którzy cierpią, za tych, którzy nie mają pieniędzy, za tych, którzy nie mają wykształcenia, za tych, których nie darzy się uczuciem: uczyń nas wrażliwymi na ich potrzeby i naucz nas dzielić się z nimi.
Modlimy się do Ciebie za bezrobotnych i za ludzi młodych. którzy poszukują pracy; dopomóż nam przygotować dla nich miejsce w naszym społeczeństwie.
Modlimy się do Ciebie za chorych, za tych, którzy utracili wszelką nadzieję na powrót do zdrowia, za tych, którzy zbliżają się do śmierci: wspieraj ich, dodawaj otuchy, pocieszaj, daj im cierpliwość i pogodę ducha.
Modlimy się do Ciebie za tych, którzy cierpią głód w tym kraju, za tych, których wygnano, za uchodźców. Panie, Szafarzu tego, co niemożliwe, połóż kres naszym udrękom, rozszerz nasze serca i połącz nas we wspólnotę.
I w końcu modlimy się do Ciebie za wszystkich naszych braci i siostry na świecie, w których odnajdujemy Twój obraz!
Modlimy się do Ciebie i Cię błogosławimy za rodziny, a zwłaszcza za te, które składają Ci w ofierze życie swoich ognisk domowych!

(9 września 1990)