Rok szkolny jest już tylko wspomnieniem. Patrząc w przeszłość na trud i pracę podejmowane w szkolnych obowiązkach, jednocześnie mamy przed sobą przyszłość – a razem z nią mnóstwo możliwości. Dwa miesiące wakacji w górach, nad morzem, za granicą  czy gdziekolwiek indziej regenerują siły, dają wytchnienie i odpoczynek. Każdy  ich  potrzebuje, jak pustynia kropli wody, jednak… Patrząc ziemskim okiem - taki odpoczynek nie może trwać wiecznie.

Wychodząc poza ludzkie granice, wyciągając wzrok wyżej, dalej, głębiej – może dopiero wtedy jesteśmy w stanie dojrzeć szanse na ten najdłuższy, ostateczny, Wieczny Odpoczynek. Z wiarą dążymy do tego. Być z Bogiem, jak najbliżej Niego już na zawsze – w Niebie.

Ale gdzie tak właściwie jest Niebo i jak Ono wygląda? Myślę, że pewność odpowiedzi będziemy mieć jedynie wtedy, gdy sami doświadczymy Tam obecności. Być może w naszej wyobraźni Niebo obrazuje wizerunek Boga siedzącego na tronie, w towarzystwie Aniołków śpiewających Psalmy. Być może to po prostu miejsce gdzie panuje dobrobyt, beztroska – gdzie nie ma zła. Wierzymy, że spotkamy tam również naszych bliskich zmarłych, którzy na nas czekają.

Biblia natomiast obrazuje: „Wspaniałość wysokości, sklepienie o przezroczystej jasności, tak wygląda niebo - przepiękny widok.” (Syr 43) Przedstawia wizerunek Nieba, w którym nie brakuje rozświetlających promieni Słońca wysuszających Ziemię, Księżyca będącego wiecznym znakiem, ozdabiających Gwiazd, pięknej Tęczy ani bogactwa Cudów Natury.

Św. Augustyn mówił: „Człowieku, naucz się tańczyć, bo inaczej aniołowie w niebie nie będą wiedzieć, co z tobą zrobić.” Myślę, że wizja wiecznej zabawy dla wielu może być zachęcająca. Bóg jest kreatywny i z pewnością przygotował dla nas coś wyjątkowego, wychodzącego poza nasze ludzkie oczekiwania. Podczas tego najdłuższego Odpoczynku – Wiecznego, myślę, że nie musimy obawiać się nudy. Warto, tak jak planujemy dobre wakacje w naszym ziemskim życiu, postarać się również o te najdłuższe i najważniejsze - w Niebie.