Via Lucis: uczynki miłosierdzia

Anna Czempik

www.wroclawm.salezjanie.pl |

publikacja 09.04.2016 20:00

Rozważając Drogę Światła przyjrzymy się uczynkom miłosierdzia w świetle Zmartwychwstania.

Via Lucis: uczynki miłosierdzia bonac / CC 2.0

Znak krzyża
K:      Łaska i pokój od Tego, który jest  który był i który przychodzi, niech będą z wami.
W:     I z duchem twoim.
K:     Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5,7)
Rozważając dziś Drogę Światła przyjrzymy się uczynkom miłosierdzia w świetle Zmartwychwstania.
 
Śpiew:
Zmartwychwstał i żyje
Króluje na wieki
To Pan mój. To Bóg mój. To Król
 

Spotkanie I: Jezus powstał z martwych

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
W pierwszy dzień tygodnia [niewiasty] poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień od grobu zastały odsunięty. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. (Łk24,1-3)
 
Umarłych pogrzebać
 
Ciału człowieka należy się szacunek nawet po śmierci. Ludzie czuli to od zarania dziejów. Twoje Zmartwychwstanie Panie, pokazało tę prawdę jeszcze wyraźniej. Nikodem i Józef zadbali o Twoje ciało po śmierci, a kobiety chciały dopełnić tej posługi i namaścić je zgodnie ze zwyczajem.
 
Przez Twoje Zmartwychwstanie Panie, widzimy, że Twoje umęczone ciało mocą Bożą uzyskało nowe życie.  Takie jest też nasze przeznaczenie.
Naucz nas Panie szacunku dla ciała, które jest przecież świątynią Ducha Świętego
Śpiew

Spotkanie II: Apostołowie przybywają do pustego grobu

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
Piotr wszedł do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu (J20,1-8).
 
Nagich przyodziać
 
Zostawiłeś Panie  wszystko  co materialne, nawet te płótna, w które owinęli Twoje ciało.
Do nowego życia po zmartwychwstaniu nie są już potrzebne ani ubrania, ani grobowce. Jednak dopóki żyjemy konieczna jest ochrona ciała przed zimnem czy upałem. Oby tylko zabezpieczenie tej potrzeby nie stało się przesadnym dbaniem o własny strój.
Łatwo jest nam oddać znoszone czy niemodne rzeczy do Caritasu i kupić sobie nowe. A może by tak odwrócić sprawę i sprezentować cos ładnego uboższemu?
 
Naucz nas Panie, właściwej troski o godne ubranie, nie tylko dla siebie.
 
Śpiew

Spotkanie III: Jezus objawia się Marii Magdalenie

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. [...] Rzekł do niej Jezus: Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?  (J20,11-18).
 
Strapionych pocieszać.
 
Różne są przyczyny strapienia ale najbardziej chyba martwimy się z powodu i o naszych bliskich. Im bardziej kochamy, tym bardziej dotyka nas smutek gdy coś złego się im przydarzy.
 
Panie, Ty rozumiesz strapienia człowieka. Czy nie dlatego właśnie pocieszałeś płaczącą Magdalenę?
Naucz nas, abyśmy zawsze szukali pocieszenia u Ciebie i przekazywali Twoje pocieszenie strapionym braciom.
 
Śpiew

Spotkanie IV: Jezus objawia się uczniom na drodze do Emaus

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, [...] Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. (Łk24,13-27).
 
Nieumiejętnych pouczać.
 
Każdy ma jakieś ograniczenia w poznawaniu prawdy. Czasem powodem jest to, że nie stać kogoś na wykształcenie – szczególnie jest to widoczne w krajach misyjnych. Czasem powodem jest brak lub niewykorzystanie zdolności – może nie miał kto dopilnować naszej nauki. A można się po prostu zaplątać we własnych myślach.
 
Trzeba nam ciągle szukać pouczenia u Ciebie, Panie. A jeśli wiemy już odrobinę więcej niż inni, trzeba nam dzielić się tą wiedzą, ale bez poczucia wyższości.
 
Naucz nas Panie być Twoim uczniami, którzy z miłości pomagają sobie nawzajem.
 
Śpiew

Spotkanie V:  Uczniowie rozpoznali Pana przy łamaniu chleba

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Wszedł więc, aby zostać z nimi. . (Łk24,28-35).
 
Podróżnych w dom przyjąć
 
Zaprosili do stołu nieznajomego by go nakarmić i przenocować. Nie mieli pojęcia, że udzielają gościny samemu Bogu.
 
Im było dane szybko przekonać się kim jest gość. My potrzebujemy wiary  żeby zobaczyć Ciebie w podróżnym, pielgrzymie,  bezdomnym, uchodźcy, …
 
Naucz nas, Panie udzielać gościny Tobie, przychodzącemu do nas poprzez ludzi.
 
Śpiew

Spotkanie VI: Zmartwychwstały Pan objawia się wspólnocie uczniów

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
... On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam! Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach?  (Łk24,33-36).
 
Grzeszących upominać.
 
Pamiętamy Twoje nauczanie, Panie: Jeśli widzisz, że twój brat grzeszy, to upomnij go w cztery oczy. Jeśli nie posłucha, to idź do niego z kimś jeszcze. A jeśli i tego nie posłucha, donieś kościołowi.
 
Twoje spotkanie z uczniami po zmartwychwstaniu pokazuje nam jak należy to realizować w praktyce. Nazwałeś po imieniu niedowiarstwo uczniów, ale w tym spotkaniu był przede wszystkim pokój, była troska o uczniów, było zrozumienie dla ich słabości.
 
Daj nam Panie odwagę by upominać grzeszących i naucz robić to z miłością.
 
Śpiew

Spotkanie VII: Jezus przekazuje Kościołowi dar pokoju i pojednania

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
A Jezus znowu rzekł do nich: [...] Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane (J20,19-23).
 
Krzywdy cierpliwie znosić
 
Cała Twoja męka pokazała nam Panie, Twoją cierpliwość w znoszeniu krzywdy. I te słowa: „Odpuść im bo nie wiedzą co czynią”.
A teraz, gdy tryumfujesz jako Zmartwychwstały, nie ma w Tobie żadnego odwetu, żadnego tryumfalizmu jaki nam się zdarza. Przekazujesz uczniom dar pokoju i ustanawiasz sakrament pojednania.
 
Naucz nas Panie, tak po mistrzowsku znosić krzywdy i przebaczać
 
Śpiew

Spotkanie VIII: Zmartwychwstały Pan umacnia wiarę Tomasza

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
Jezus rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. (J20,24-29).
 
Wątpiącym dobrze radzić
 
Wątpliwości w wierze zdarzają się każdemu, nawet świętym. Są one jak zachęta by na nowo zawierzyć Bogu. Wiara to ciągle powtarzany wybór.
 
Wątpiącym dobrze radzić, to coś więcej niż wzajemnie pouczać się czy przekonywać. Tak jak Tomaszowi nie wystarczyło przekonywanie przez samych Apostołów. Ale zapewne pomogło mu, bo przyszedł na kolejne  spotkanie, a wówczas Ty sam, Panie, zaradziłeś jego wątpliwościom.
 
Nie patrz, Panie, na nasze grzechy ale na wiarę swojego Kościoła. Naucz nas, jak możemy pomóc sobie nawzajem w tej wspólnocie wiary.
 
Śpiew

Spotkanie IX:  Spotkanie z Panem nad brzegiem Jeziora Tyberiadzkiego

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
A Jezus rzekł do nich: Dzieci, czy macie co na posiłek? Odpowiedzieli Mu: Nie. On rzekł do nich: Zarzućcie sieć po prawej stronie [...]
A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. (J21,4-12).
 
Głodnych nakarmić.
 
Napracowali się uczniowie  przez całą  noc i to daremnie. Choć ich większym problemem było to jak się odnaleźć w nowej rzeczywistości po Zmartwychwstaniu Pana.
 
A jednak  Ty, Panie   najpierw  zapewniłeś  im obfity połów i  śniadanie na brzegu. Tak, jak wcześniej  nakarmiłeś tłumy, które przyszły Cię słuchać na pustkowiu. Tak jak działają misjonarze – najpierw zapewniają chleb, tym którym chcą głosić Dobrą Nowinę.
 
Naucz nas Panie dzielić się z potrzebującymi chlebem i wiarą.
 
Śpiew

Spotkanie X: Pan przebacza Piotrowi i zawierza mu swoją owczarnię

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? (…) (J21,15-19).
 
Urazy chętnie darować
 
Piotr zawiódł w godzinie próby. Ale właściwie to Piotr zawiódł samego siebie, bo myślał, że jest gotów towarzyszyć Ci nawet na śmierć. Ty Panie znasz naszą naturę skażoną grzechem. Wiesz, że łatwo nam chcieć dobra ale trudno jest to dobro wykonać. I nie wracasz do przeszłości, nie robisz Piotrowi wyrzutów. Ważne jest to, jak teraz Piotr odpowie na pytanie „Czy kochasz mnie?”
 
Pomóż nam Panie, być tak wyrozumiałymi dla naszych winowajców i chętnie  im darować.
 
Śpiew

Spotkanie XI: Wielkie rozesłanie uczniów przez Jezusa

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
I rzekł do nich: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! [...]  Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie". (Mk 16,15-18)
 
Chorych nawiedzać
 
Idźcie na cały świat i głoście. Takie było Twoje polecenie dla uczniów. „Idźcie”, a nie „czekajcie, aż przyjdą do was”.
 
„Idźcie” - tym bardziej, że nie każdy może przyjść do was, nawet gdyby chciał. W szczególności chorzy, unieruchomieni w swoich domach, szpitalach.
 
Naucz nas Panie, nieść Twoją nadzieję potrzebującym
 
Śpiew

Spotkanie XII: Jezus wstępuje do nieba

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi (Mk16,14-20).
 
Więźniów pocieszać
 
Wstępując do nieba Panie, zabrałeś tam też swoje człowieczeństwo, które jest już w pełni wolne, nawet od takich ograniczeń jak prawa fizyki czy biologii.
I takie jest też nasze przeznaczenie.
 
Tu na ziemi podlegamy ograniczeniom. Niektóre z tych ograniczeń, takie jak więzienie, są konsekwencją naszych poważnych, złych wyborów. Ale Ty Panie, nikomu nie odmawiasz możliwości nawrócenia. Czas odbywania wyroku może być  szczególną sposobnością do refleksji nad życiem.
 
Naucz nas Panie, oczekiwać Twojego powtórnego przyjścia, nie tylko z troską o własne zbawienie, ale także o tych, którzy pobłądzili.
 
Śpiew

Spotkanie XIII: Uczniowie z Maryją oczekują w wieczerniku na zesłanie Ducha Świętego

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
Przybywszy tam weszli do sali na górze [...] Apostowie trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego  (Dz1,3-8).
 
Modlić się za żywych i umarłych
 
Trwali na modlitwie, a w odpowiedzi na tą modlitwę zstąpił Duch Święty. Wraz z Apostołami modliła się też Matka Boża – ona już była pełna łaski, więc modliła się za uczniów. Modlitwa w wieczerniku musiała obejmować nie tylko obecnych tam ale cały przyszły Kościół, przecież Duch Święty przyszedł nie tylko do obecnych w wieczerniku ale udziela się każdemu, kto przystępuje do wspólnoty wierzących przez wszystkie pokolenia.
Panie, Ty chcesz nam udzielać swoich darów i możesz to robić bez naszego proszenia. Modlitwa jest potrzebna nam, by nas usposobić do przyjęcia daru.
Modląc się za siebie nawzajem doświadczamy wsparcia całej wspólnoty Kościoła.
Modląc się za zmarłych, pomagamy tym, którzy już sobie pomóc nie mogą.
 
Śpiew

Spotkanie XIV: Jezus posyła Kościołowi Ducha Świętego

  • Kłaniamy się Tobie, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
  • bo przez Śmierć i Zmartwychwstanie odkupiłeś nas Panie.
 
I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym. (Dz2,1-6.).
 
Spragnionych napoić
 
Jeszcze przed męką, podczas święta Namiotów wołałeś Panie w świątyni: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedziałeś to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Ciebie (J 7,38-39) I tak się stało w Dniu Pięćdziesiątnicy i tak się dzieje nadal w Kościele.
Porównałeś Panie, dar Ducha Świętego do wody bez której nie ma życia. Trudno nam sobie wyobrazić, ale nadal są takie miejsca na ziemi, gdzie nie ma dostępu do czystej wody.
Naucz nas Panie, jak zaradzić potrzebie spragnionych.
 
Śpiew
 
 
Zakończenie
K:     
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; 
byłem spragniony, a daliście Mi pić; 
byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; 
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; 
byłem chory, a odwiedziliście Mnie; 
byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie
(Mt 25,34-36)
 
 
[Ojcze nasz …]
Błogosławieństwo