Rozpoczęliśmy wielki post. Jest wigilia, czyli wieczór przed Pierwszą Niedzielą Wielkiego Postu. Wielki Post rozumie się poprzez Wielkanoc. A Wielkanoc mówi nam, że Jezus Chrystus, Syn Boży, który zstąpił z nieba w noc Bożego Narodzenia, ukrzyżowany zmartwychwstał, ale po swoim zmartwychwstaniu jest z nami "przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20), bo przez mękę w cudowny sposób pozostał w Chlebie Eucharystii. Ukrył się, ukrył siebie cierpiącego na krzyżu w Wielki Piątek i zmartwychwstałego. Po prostu jest, mając na swoim ciele uwielbionym stygmaty po zwyciężonym cierpieniu.

I odtąd wszyscy uczniowie Chrystusa i ci, którzy chcą być uczniami Chrystusa, muszą dotrzeć do Wielkiego Czwartku, wejść do Wieczernika i wyznać wiarę w obecność zmartwychwstałego z krzyża Boga. Wyznać nie tylko słowami, ale tym samym stylem życia, jaki Jezus nam ukazał - będąc Bogiem, ale i Człowiekiem - jako drogę do naśladowania, jako wzór. Ma każdy, kto chce być uczniem Chrystusa, zerwać z grzechem aż do doświadczenia bólu, jeśli tak się z grzechem związał. Chrystus umiera na krzyżu, aby każdy, kto chce iść za Nim, nie szedł za szatanem i grzechem, tylko czynił dobro. W prawdzie i w miłości. I jeśli człowiek jest gotów to podjąć, oczyszczając się z grzechów, wtedy daje mu udział w swoim zmartwychwstaniu.

Zmartwychwstanie Chrystusa jest Jego obecnością. Jego obecność w nas jest światłem dla naszego rozumu i jest mocą dla naszej woli. Światłem, by rozum poznawał prawdę i by żył w prawdzie cały człowiek. Mocą, by wola skłaniała się ku dobremu i abyśmy czynili dobro.

Jutro Pierwsza Niedziela Wielkiego Postu. Już dziś, w wigilię, ale i jutro Kościół modli się z pokorą, streszczając to, co przed chwilą powiedziałem. Posłuchajmy tej modlitwy (kolekta): "Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy przez doroczne ćwiczenia wielkopostne postępowali w rozumieniu tajemnicy Chrystusa i dzięki Jego łasce prowadzili święte życie".

Podjąć świadomie i dobrowolnie "doroczne ćwiczenia wielkopostne - to znaczy świadomie i dobrowolnie powiedzieć: Idź precz, szatanie! Wyrzekam się ducha złego, jak czynimy to podczas chrztu. Kto jest ochrzczony, prosić o przebaczenie spowiednika w konfesjonale, który mocą Chrystusa Zmartwychwstałego odpuszcza grzechy. I to czynić, byśmy zasłużyli na łaskę, która daje nam mądrość i moc do "prowadzenia życia świętego". A nie mając grzechu i mając łaskę możemy co roku coraz głębiej "postępować w rozumieniu tajemnicy Chrystusa".

Na czymże polega ta tajemnica Chrystusa? Na tym, że dla nas i dla naszego zbawienia umarł na krzyżu i zmartwychwstał. I że przyjmując Komunię świętą stajemy się Ciałem, którego Głową jest Chrystus. Jak człowiek ma ciało i głowę, tak nie może żyć Ciało bez Głowy. Mając Chrystusa w sobie mamy Jego mądrość, Jego miłość, On jest Życiem naszym a nasze życie jest ukryte z Nim w Bogu (Kol 3,3). Od jutra intensywnie będziemy przypominać sobie te prawdy, abyśmy jeszcze bardziej radykalnie żyli według tego światła, które nam Bóg daje.



Katecheza zaczerpnięta ze strony www.katechumenat.pl