Nasza propozycja nawiązuje do tradycji średniowiecznych mistyków Mechtyldy z Hackeborn, Henryka Suzo, Adolfa z Essen i Dominika z Prus. Dwaj ostatni to kartuzi, żyjący w klasztorze w Trewirze. To właśnie im, jako pierwszym, przypisuje się dodanie medytacji i klauzul o życiu Jezusa do różańca ku czci błogosławionej Maryi. Rozważający, po każdym "Zdrowaś Maryjo", robi krótką przerwę, dodając jedną klauzulę. Następnie przez chwilę rozważa ją w swoim sercu. W ten sposób cała medytacja zostaje ukierunkowana na życie Jezusa i tajemnice naszego zbawienia.

Tradycyjne klauzule zostały przez nas zastąpione fragmentami listów św. Pawła. Chodzi nie tyle o zabieg literacki, ile o jeszcze mocniejsze podkreślenie chrystocentrycznego charakteru modlitwy, w której "Maryja niejako użycza nam swojego serca i spojrzenia, byśmy kontemplowali życie Jej Syna, Jezusa Chrystusa" (Benedykt XVI, Przemówienie do uczestników procesji z lampionami na placu Różańcowym w Lourdes, 13 IX 2008).

Ponieważ ta droga modlitwy dla wielu będzie nowością i jest trudniejsza od tradycyjnej recytacji, proponujemy, by w pierwszej połowie października odmawiać tą metodą jedną tajemnicę. W ten sposób przygotujemy umysł i serce do rozważania całej części różańca.

Jak dodawanie klauzul wygląda w praktyce?

 

 

1. Tajemnicę zaczynamy jak zwykle od "Ojcze nasz";
2. Każde "Zdrowaś Maryjo" kończymy bez dodawania drugiej części, tzn. "Święta Maryjo";
3. Po słowach "błogosławiony owoc żywota twojego Jezus" dodajemy jedną klauzulę;
4. Chwila przerwy na medytację;
5. Po ostatniej klauzli dodajemy modltwę "Święta Maryjo..." a następnie "Chwała Ojcu..."

 

• Więcej o różańcu z dopowiedzeniami :.
• Jeśli gubisz się, trzymając w ręku różaniec, wydrukuj ten obrazek :.



 

 

 

 

 

 

 

Tajemnice radosne

Zwiastowanie

 

 

 

1. dzięki któremu nadal prowadzimy życie w ciele, które jest życiem wiary w Syna Bożego;
2. dzięki któremu Maryja Panna stała się służebnicą Ewangelii z daru łaski udzielonej Jej przez Boga, na skutek działania Jego potęgi;
3. dzięki któremu Matka Boża postępowała w sposób godny powołania, z całą pokorą, cichością, cierpliwością, w miłości;
4. któremu towarzyszy słowo, aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, święty i nieskalany;
5. który pragnął,by miłość nasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze;
6. który pragnął, byśmy w pokorze oceniali jedni drugich za wyżej stojących od siebie;
7. który uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej;
8. który wzywał, byśmy czynili wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyśmy się stali bez zarzutu i bez winy;
9. za sprawą którego Maryja postępowała w sposób godny Pana, w pełni mu się podobając;
10. którego moc chwały, w pełni umocniła Maryję Pannę, do okazywania wszelkiego rodzaju cierpliwości i stałości;

 

Nawiedzenie św. Elżbiety

 

 

1. który udzielił nam niekończącego się pocieszenia i dobrej nadziei;
2. który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami pocieszali tych, co są w udręce;
3. dzięki któremu jesteśmy jakby ubodzy, a jednak wzbogacający wielu;
4. który napełnia nas wszelkim błogosławieństwem duchowym;
5. w którym wszystko dokonuje zjednoczenia i to, co w niebiosach, i to,co na ziemi;
6. który pragnął, byśmy obuli nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju;
7. który pragnął, by była znana wszystkim ludziom nasza wyrozumiała łagodność;
8. który pragnął, byśmy z radością dziękowali Ojcu, który nas uzdolnił do uczestnictwa w światłości;
9. który dał nam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego;
10. który udzielił nam niekończącego się pocieszenia i dobrej nadziei;

 

Narodzenie Pana Jezusa

 

 

1. który przyszedłszy zwiastował pokój zarówno tym, którzy byli daleko, jak i tym, którzy byli blisko;
2. w którym doznajemy oczyszczenia z brudów ciała i ducha, dopełniając uświęcenia naszego w bojaźni Bożej;
3. który objawił się w ciele, usprawiedliwiony został w Duchu;
4. dzięki któremu jesteśmy jakby ubodzy, a jednak wzbogacający wielu;
5. dzięki któremu jesteśmy jako ci, którzy nic nie mają, a posiadają wszystko;
6. który będąc bogaty, dla nas stał się ubogim, aby nas ubóstwem swoim ubogacić;
7. który obie części ludzkości uczynił jednością,bo zburzył rozdzielający je mur - wrogość;
8. który ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi;
9. który jest obrazem Boga niewidzialnego- pierworodnym wobec każdego stworzenia;
10. w którym zamieszkała cała pełnia, by pojednać wszystko ze sobą.

 

Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

 

 

1. który wskazał, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu;
2. który głosił, że zostaliśmy powołani do jednej nadziei, jaką daje nasze powołanie;
3. który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy, czy rozumiemy, Jemu chwała po wszystkie pokolenia;
4. dzięki któremu całe Ciało, czyli Kościół, przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości;
5. który głosił, że jesteśmy światłością w Panu i powinniśmy postępować jak dzieci światłości;
6. który nauczał, byśmy trwali mocno w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię;
7. który pragnął, byśmy żyli jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego;
8. który głosił, że między pozostałymi, jesteśmy jako źródła światła w świecie;
9. który głosił, że Bóg według swego bogactwa zaspokoi wspaniale każdą naszą potrzebę;
10. który nauczał, by Ewangelia, podobnie,jak na całym świecie, owocowała u nas i rosła.

 

Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

 

 

1. który dał nam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego;
2. wraz z którym jesteśmy dziełem Boga, stworzeni w Chrystusie, dla dobrych czynów przygotowanych z góry przez Pana;
3. który w swym ciele pozbawił mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach;
4. dzięki któremu jesteśmy współobywatelami świętych i domownikami Boga;
5. w którym wznosimy się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga;
6. w którym mamy śmiały przystęp do Ojca z ufnością dzięki wierze w Niego;
7. który głosił, byśmy odnawiali się duchem w naszym myśleniu i przyoblekli człowieka nowego, w sprawiedliwości i świętości;
8. który głosił, byśmy sprawowali kult w Duchu Bożym i chlubili się w Chrystusie Jezusie, a nie pokładali ufności w ciele;
9. który pragnął, byśmy doszli do pełnego poznania woli Ojca, w całej mądrości i duchowym zrozumieniu;
10. którego słowo przebywa w nas z całym swym bogactwem, byśmy z wszelką mądrością nauczali i napominali samych siebie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tajemnice bolesne

Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

 

 

 

1. który pragnął, byśmy nie spali jaki inni, ale czuwali i byli trzeźwi;
2. przez którego nadeszła godzina powstania ze snu;
3. który umiłował nas i samego siebie wydał za nas;
4. dzięki któremu, gdy żyjemy w niedostatku, nie rozpaczamy;
5. dzięki któremu nie poddajemy się zwątpieniu;
6. który pojednał nas z sobą i zlecił na posługę jednania;
7. który pragnął, byśmy chlubili się ze swych słabości, aby zamieszkała w nas jego moc;
8. który nauczał, byśmy w każdej sprawie nasze prośby przedstawiali Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem;
9. który pragnął, byśmy doszli do pełnego poznania woli Ojca, w całej mądrości i duchowym zrozumieniu;
10. który wydał samego siebie na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie.

 

Biczowanie Pana Jezusa

 

 

1. Którego krwią zostaliśmy uzdrowieni;
2. Który nas umiłował i gdy upadamy na ziemię, nie giniemy;
3. Przez którego jesteśmy jakby karceni, lecz nie uśmiercani;
4. Przez którego jesteśmy jakby smutni, lecz zawsze radośni;
5. W którym doznajemy odkupienia przez krew Jego - odpuszczenie występków, według Jego łaski;
6. Dzięki któremu ci, którzy byli daleko, stali się bliscy, przez Jego krew;
7. Którego celem jest uznanie nas za godnych królestwa Bożego, za które też cierpimy;
8. Który pragnął, byśmy stanęli do walki przepasawszy nasze biodra prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość;
9. Na którego spadły urągania tych, którzy na nas urągali;
10. Dzięki któremu, gdy znosimy prześladowania, nie czujemy się osamotnieni.

 

Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa

 

 

1. który obie części ludzkości uczynił jednością,bo zburzył rozdzielający je mur - wrogość;
2. który w swym ciele pozbawił mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach;
3. który pragnął, by znikła spośród nas wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważenie - wraz z wszelką złością;
4. który uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej;
5. który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała;
6. który nauczał, byśmy odrzucili gniew, zapalczywość, złość, znieważenie, haniebną mowę od ust naszych;
7. przez którego nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia;
8. który głosił, że jeśli my odmawiamy wierności, On wiary dochowuje, bo nie może się zaprzeć siebie samego;
9. który chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał;
10. który sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom.

 

Droga krzyżowa

 

 

1. który wydał samego siebie na okup jako świadectwo we właściwym czasie;
2. dzięki któremu zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu;
3. dzięki któremu mamy upodobanie w słabościach, obelgach, niedostatkach...z Jego powodu;
4. dzięki któremu, ilekroć niedomagamy, tylekroć jesteśmy mocni;
5. dzięki któremu nadal prowadzimy życie w ciele, które jest życiem wiary w Syna Bożego;
6. który jednych, jak i drugich, znów pojednał z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości;
7. który umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą;
8. który wprowadził pokój przez krew Jego krzyża;
9. który pragnął, byśmy brali udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według moc Boga;
10. który za nas umarł, abyśmy, czy żywi, czy umarli, razem z Nim żyli.

 

Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

 

 

1. który poniósł nasze grzechy na drzewo krzyża, abyśmy przestali być uczestnikami grzechu;
2. który poniósł nasze grzechy na drzewo krzyża, abyśmy żyli dla sprawiedliwości;
3. którego konanie nosimy nieustannie w ciele naszym, aby życie Jezusa objawiło się w naszym ciele;
4. przez którego jesteśmy wydawani na śmierć, aby życie Jezusa objawiło się w naszym ciele;
5. przez którego umarliśmy dla grzechu, żyjemy zaś dla Boga;
6. razem z którym zostaliśmy przybici do krzyża; teraz zaś już nie my żyjemy, lecz żyje w nas Chrystus;
7. przez którego wszyscy należący do Chrystusa, ukrzyżowali ciało swoje, z jego namiętnościami i pożądaniami;
8. dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata;
9. który wskazał, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu;
10. który prosił, byśmy sobie przebaczali, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tajemnice chwalebne

Zmartwychwstanie Pana Jezusa

 

 

 

1. który poniósł za nas śmierć,zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami;
2. który został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia;
3. który powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy;
4. przez którego umarliśmy dla grzechu,żyjemy zaś dla Boga;
5. przez którego uwolnieni od grzechu oddaliśmy się w niewolę sprawiedliwości;
6. który powstał z martwych, byśmy zaczęli przynosić owoc Bogu;
7. który umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi;
8. który zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych,co pomarli;
9. w którym zostaliśmy wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił;
10. przez którego zniszczalne,przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność.

 

Wniebowstąpienie Pana Jezusa

 

 

1. który został ukrzyżowany wskutek słabości, a jednak żyje dzięki mocy Bożej;
2. przed którego trybunałem musimy stanąć, aby każdy otrzymał odpłatę za uczynki dokonane w ciele;
3. który napełnia nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich;
4. w którym doznajemy odkupienia i odpuszczenia występków, według bogactwa Jego łaski;
5. w którym wszystko dokonuje zjednoczenia i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi;
6. który zasiadł na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem;
7. który zasiadł na wyżynach niebieskich, ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym;
8. którego Bóg ustanowił Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem;
9. przez którego razem też Bóg nas wskrzesi i posadzi na wyżynach niebieskich;
10. dzięki któremu jesteśmy współobywatelami świętych i domownikami Boga.

 

Zesłanie Ducha Świętego

 

 

1. który zesłał Bożego Ducha Świętego, którym zostaliśmy opieczętowani na dzień odkupienia;
2. który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami pocieszali tych, co są w udręce;
3. który wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek ducha w naszych sercach;
4. w którego uwierzyliśmy i zostaliśmy naznaczeni pieczęcią Ducha Świętego, jaki był obiecany;
5. który dał nam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego;
6. przez którego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca;
7. w którym wznosimy się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha;
8. który pragnął, byśmy napełniali się Duchem w psalmach, hymnach, pieśniach pełnych ducha, śpiewając i wysławiając Pana w sercach;
9. który pragnął, byśmy stanęli do walki przepasawszy nasze biodra prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość;
10. który pragnął, byśmy obuli nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju;

 

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

 

 

1. dzięki któremu Maryja Panna okazała się służebnicą Boga przez wielką cierpliwość i wśród utrapień;
2. dzięki któremu Najświętsza Panienka okazała się służebnicą Boga przez czystość, wielkoduszność i łagodność;
3. dzięki któremu Maryja Panna stała się służebnicą Ewangelii z daru łaski udzielonej Jej przez Boga, na skutek działania Jego potęgi;
4. dzięki któremu Maryja Dziewica pozostała święta i nieskalana, i nienaganna, ugruntowana i stateczna w wierze;
5. któy sprawił, że Maryja Panna pozostała czysta i bez zarzutu, napełniona plonem sprawiedliwości;
6. który nauczał, byśmy miłowali wszystkich świętych, z powodu nadziei nagrody odłożonej dla nas w niebie;
7. za sprawą którego Maryja postępowała w sposób godny Pana, w pełni mu się podobając;
8. który pragnął wraz z Maryją Dziewicą, byśmy z radością dziękowali Ojcu;
9. który nas uzdolnił do uczestnictwa w światłości;
10. który głosił, że tych, którzy w nim umarli, Bóg wyprowadzi wraz z Nim.

 

Ukoronowanie NMP na Królową Nieba i Ziemi

 

 

1. który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy, czy rozumiemy, Jemu chwała po wszystkie pokolenia;
2. któremu towarzyszy słowo, aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, święty i nieskalany;
3. który, gdy się ukaże ponownie, wtedy i my razem z Nim ukażemy się w chwale;
4. za sprawą którego Najświętsza Pani dążyła ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej wzywał Ją Bóg;
5. dzięki któremu znana jest wszystkim ludziom wyrozumiała łagodność Maryi Dziewicy;
6. który wraz z Maryją Panną uwolni nas spod władzy ciemności i przeniesie do Królestwa, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie grzechów;
7. który wraz z Maryją Dziewicą jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy;
8. który przez Swą Nieskalaną Matkę upomina, by serca nasze utwierdzone zostały jako nienaganne w świętości wobec Boga;
9. który nauczał, że jeśli zachowamy cierpliwość, wespół z nim też królować będziemy;
10. który wraz z Maryją Panną znalazł wiarę w świecie, wzięty został w chwale;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tajemnice światła

1. Chrzest Jezusa w Jordanie

 

 

 

1. przez którego przyjmujemy nowe odzienie,by to, co śmiertelne, wchłonięte zostało przez życie;
2. przez którego wszyscy, którzy zostali ochrzczeni w Nim, przyoblekli się w Chrystusa;
3. który głosił, byśmy odnawiali się duchem w naszym myśleniu i przyoblekli człowieka nowego, w sprawiedliwości i świętości;
4. który głosił, byśmy byli sobie wzajemnie poddani w bojaźni Bożej;
5. który umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą;
6. który pragnął, byśmy w pokorze oceniali jedni drugich za wyżej stojących od siebie;
7. przez którego naszym celem jest miłość, płynąca z czystego serca, dobrego sumienia i wiary nieobłudnej;
8. w którym doznajemy oczyszczenia z brudów ciała i ducha, dopełniając uświęcenia naszego w bojaźni Bożej;
9. w którym mamy śmiały przystęp do Ojca z ufnością dzięki wierze w Niego;
10. który głosił, byśmy odnawiali się duchem w naszym myśleniu i przyoblekli człowieka nowego, w sprawiedliwości i świętości;

 

Jezus objawia siebie na weselu w Kanie Galilejskiej

 

 

1. w którym mamy istnieć ku chwale Jego majestatu, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie;
2. któremu towarzyszy słowo, aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, święty i nieskalany;
3. który pragnął,by miłość nasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze;
4. który głosił, że Bóg według swego bogactwa zaspokoi wspaniale każdą naszą potrzebę;
5. który pragnął, by wiara nasza bardzo wzrastała, a miłość wzajemna u każdego z nas obfitowała;
6. który udzielił nam niekończącego się pocieszenia i dobrej nadziei;
7. który pokazał całą wielkoduszność jako przykład dla tych, którzy wierzyć w Niego będą dla życia wiecznego;
8. przez którego nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia;
9. który nauczał, że jesteśmy Jego uczestnikami, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną;
10. który pragnął, by nasz udział w wierze okazał się twórczym w głębszym poznaniu wszelkiego dobrego czynu.

 

Jezus ogłasza Królestwo Boże i wzywa do nawrócenia

 

 

1. przez którego nadeszła godzina powstania ze snu;
2. przez którego noc się posunęła, a przybliżył się dzień;
3. który pojednał nas z sobą i zlecił na posługę jednania;
4. dzięki któremu nas, umarłych na skutek występków, Bóg razem z Chrystusem przywrócił do życia;
5. który wskazał, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu;
6. który pragnął, by z naszych ust nie wychodziła żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, by świadczyła dobro słuchającym;
7. który nawoływał, byśmy sobie przebaczali, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie;
8. który głosił, że jesteśmy światłością w Panu i powinniśmy postępować jak dzieci światłości;
9. który wzywał, byśmy czynili wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyśmy się stali bez zarzutu i bez winy;
10. który głosił, byśmy sprawowali kult w Duchu Bożym i chlubili się w Chrystusie Jezusie, a nie pokładali ufności w ciele;

 

Przemienienie na Górze Tabor

 

 

1. dzięki któremu jesteśmy jakby ubodzy, a jednak wzbogacający wielu;
2. wraz z którym jesteśmy dziełem Boga, stworzeni w Chrystusie, dla dobrych czynów przygotowanych z góry przez Pana;
3. w którym mamy śmiały przystęp do Ojca z ufnością dzięki wierze w Niego;
4. który zamieszkał w naszych sercach, byśmy w miłości ugruntowani, poznali miłość Chrystusa,przewyższającą wszelką wiedzę;
5. który pragnął, byśmy obuli nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju;
6. który nauczał, byśmy trwali mocno w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię;
7. który pragnął, byśmy żyli jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego;
8. który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała;
9. który nauczał,byśmy wydawali owoce wszelkich dobrych czynów i rośli przez głębsze poznanie Boga;
10. który pragnął, by moc Jego chwały w pełni nas umacniała do okazywania wszelkiego rodzaju cierpliwości i stałości.

 

Ustanowienie Eucharystii

 

 

1. przez którego wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności;
2. dzięki któremu całe Ciało, czyli Kościół, przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości;
3. który pragnął, byśmy byli czyści i bez zarzutu na Jego dzień, napełnieni plonem sprawiedliwości;
4. który jest Głową Ciała - Kościoła, On jest początkiem;
5. który pragnął, byśmy zapuścili w Nim korzenie i na Nim dalej się budowali, i umacniali w wierze;
6. w którym zamieszkała cała pełnia bóstwa, na sposób ciała, bo zostaliśmy w Nim napełnieni;
7. z którego całe Ciało, zaopatrywane i utrzymywane w całości, rośnie Bożym wzrostem;
8. który nauczał, byśmy przyoblekli miłość jako więź doskonałości;
9. którego domem jesteśmy, jeśli ufność i chwalebną nadzieję aż do końca wytrwale zachowamy;
10. w którym mamy odkupienie przez Jego krew, odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski.