Był pewien starzec, który jadał codziennie trzy suchary. Odwiedził go pewien brat, a kiedy siedli do posiłku, starzec dał i bratu trzy suchary. A widząc, że to mu nie wystarcza, dał mu drugie trzy. A gdy się najedli i wstali, starzec potępił brata i powiedział mu: Bracie, nie powinno się ulegać ciału! Brat więc upadł do nóg starca i odszedł. Następnego dnia w porze posiłku wziął sobie jak zwykle trzy suchary i zjadł je, ale nadal był głodny; opanował się jednak. Powtórzyło się to i drugiego dnia także. Zaczął więc starzec słabnąć i zrozumiał, że został opuszczony przez Boga. Rzucił się więc na ziemię przed Bogiem i błagał o pomoc w tym opuszczeniu.. I zobaczył anioła, który mu powiedział: Ponieważ potępiłeś brata, tak ci się stało. Poznaj więc, że ten, kto zdolny jest do wstrzemięźliwości, albo do jakiegokolwiek innego dobrego dzieła, nie robi tego własną mocą: ale to dobroć Boga daje człowiekowi siłę.

Adwent: Jeden jest Sędzia. Ty nie sądź bliźniego.

___________________________________

Apoftegmaty Ojców Pustyni T.4

Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC