Wykładowca pokazuje studentom teologii zasuszony liść. – Co jest substancją tego liścia? – pyta i sam odpowiada: – Jego istota, czyli hm… liściowatość. To, że on JEST liściem, sam fakt, że on jest tym, a nie czym innym.

– A skąd wiemy, że to liść? – kontynuuje. – Na podstawie jego przypadłości. Przypadłościami liścia są jego kształt, kolor, faktura… wszystko to, co sprawia, że rozpoznajemy ten przedmiot jako liść. A jeśli go spalę, to czy on pozostanie liściem? Nie, to będzie popiół. Nie będzie tam już nic z przypadłości liścia, będą przypadłości popiołu. Zmieniła się substancja, więc zmieniły się też przypadłości. Zawsze tak jest. Z jednym wyjątkiem: Eucharystii. W chwili Przeistoczenia chleba i wina w Ciało i Krew Pańską zmienia się substancja, a nie zmieniają się przypadłości. W dalszym ciągu widzimy chleb i wino, ale to już coś zupełnie innego – podsumowuje.

Widzieć wiarą

„Mylą się, o Boże, w Tobie wzrok i smak” – brzmią słowa pieśni „Zbliżam się w pokorze” (Adoro Te devote), ułożonej przez św. Tomasza z Akwinu. W łacińskim oryginale oprócz wzroku i smaku jest jeszcze dotyk, a można by dodać, że w ogóle wszystkie ludzkie zmysły mówią nam o Ciele i Krwi Pańskiej: chleb i wino. „Kto się im poddaje, temu wiary brak” – kontynuuje Tomasz. Ten geniusz intelektu doskonale wiedział, że Eucharystii bez wiary nie sposób ogarnąć. Jeśli zawdzięczamy mu znakomitą naukę o Eucharystii, to dzięki temu, że sam całym sercem wierzył. A odpowiedzią na tę jego wiarę było doświadczenie obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie. To poznanie przez wiarę miało swój zewnętrzny wyraz: bracia nieraz znajdowali Tomasza klęczącego z głową opartą o tabernakulum. Wyglądało to tak, jakby nasłuchiwał bicia Serca Zbawiciela. Często też podczas odprawiania Mszy św. płakał z radości i wdzięczności za to, co Jezus dla nas zrobił.