Nie wiem czemu, ale na pierwszy rzut oka dzisiejsza kolekta kojarzy mi się z życzeniami urodzinowymi w stylu: zdrowia, szczęścia, pomyślności. Innymi słowy – lanie wody, bez żadnego konkretu. Co odkrywczego może być w modlitwie o chwalenie Boga całą duszą i kochanie wszystkich ludzi? Nic? I właśnie dlatego powinienem się tak modlić. Może tak bardzo poszukuję oryginalności i nowości w modlitwie, że zapominam o tym, co w niej najprostsze, a zarazem najbardziej podstawowe – chwale Bożej i miłości ludzi. Bez jakichkolwiek wyszukanych zwrotów, czy duchowych fajerwerków. Po prostu. Chwała Boga i miłość ludzi. A po śmierci nie jakieś wielkie pałace, czy wyszukane nagrody, ale On. Bóg. Bóg sam wystarcza...