W obliczu niepowodzeń życia narasta w nas poczucie bezradności i pielęgnujemy przekonanie, że nadzieja jest pobożną iluzją. Pan tymczasem delikatnie puka do drzwi naszych serc, ofiarowując swoją pokorną wierność w naszej teraźniejszości, odkupić ją i uczynić Jego "dziś", w którym można budować przyszłość, oświeconą radością z odczuwania Jego miłości. Dlatego módlmy się:

Światłem z nieba, Panie,
uprzedzaj nas zawsze i wszędzie,
abyśmy kontemplowali czystym spojrzeniem
i powitali szlachetnym sercem
Tajemnicę,
do uczestnictwa w której nas zaprosiłeś.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.