Twoje Wniebowstąpienie, Panie, napełnia mnie radością, ponieważ czas stania i patrzenia z boku, co robisz, dobiegł końca i zaczął się czas mojego zaangażowania.

To, co mi powierzyłeś, uderza w skorupę mojego indywidualizmu i chęć stania z boku, sprawiając, że czuję się odpowiedzialny za zbawienie świata.

Powierzyłeś mi, Panie, swoją Ewangelię, bym głosił ją na wszystkich drogach świata.

Daj mi tę siłę wiary, jaką mieli Twoi pierwsi apostołowie, aby nie ogarnął mnie lęk, nie powstrzymały trudności, nie zniechęciło niezrozumienie, ale bym zawsze i wszędzie był Twoją radosną nowiną, objawieniem Twojej miłości, jak byli nim męczennicy i święci w historii wszystkich narodów świata.

(tłum. xwl)