Panie,
gdy na horyzoncie tyle wojen, nienawiści i przemocy,
a upływające powoli dni stają się ciężarem,
Ty nadal przypominasz,
że jesteś i pozostaniesz u naszego boku.

Pomóż nam zatrzymać się,
by słuchać Twojego głosu;
pomóż zatrzymać się,
nawet na chwilę
w ciszy, na kolanach,
przed Twoim przybytkiem,
w miejscu, w którym Twoja obecność
zapełnia samotność naszych kościołów,
stających się pustynią.
Gdzie Ty pozostałeś sam,
czekając na nas wszystkich -
zajętych i pochłoniętych czymś innym.

Mów do nas o sobie, Panie;
o tym, co dla nas zrobiłeś
i jak uniżyłeś się miłosiernie
aby z nami zawrzeć wieczne przymierze.

Niech Twoja miłość oczyszcza nas z grzechów;
niech Twoja miłość przywraca nam wiarę w życie;
niech Twoja miłość towarzyszy nam w podążaniu
na ostateczne spotkanie z Tobą.

Amen.

(tłum. xwl)