Ocal mnie, Panie, gdyż nie wiem, dokąd podążam.
Ty przyszedłeś z wysoka, ja jestem z tej ziemi.
Moje serce szuka Ciebie, ale gubi się w zamęcie świata.

Daj mi oczy zdolne dostrzec kim Ty jesteś.
Spraw, bym nie zagubił się w swoich myślach,
ale słuchał Twego przemawiającego w głębi serca głosu.

Ty zawsze mówisz prawdę,
ale ja często wolę swoje racje.
Uwolnij mnie od pychy i zamknięcia w sobie.

Chcę Cię rozpoznać gdy zostaniesz wywyższony.
Nie pozwól, bym przeszedł obok Twego krzyża obojętnie, nic nie rozumiejąc.
Ucz mnie, że właśnie na nim,  w  cierpieniu, Ty jesteś moim Zbawicielem.

Jesteś jedynym, który mnie nigdy nie opuścił.
Nawet gdy ja odchodzę, Ty nie oddalasz się ode mnie.
Spraw, bym uwierzył, że nigdy nie jestem sam.

Pociągnij mnie ku sobie, Jezu.
Bym każdego dnia podążał ku temu, co w górze
i żył radując się, że Ty jesteś moim ocaleniem.

Amen.

(tłum. xwl)