Powiedzmy, że dawno, dawno temu na tutejszym portalu zostały zamieszczone "Kwiatki ojców pustyni"- Humor ojców pustyni:)
Zatem, skoro xwl starał się przybliżyć Ojców Pustyni czytelnikom, pozwolę sobie na swoje "trzy grosze" z portalowego pamiętnika ;)

"Pewien niedawno nawrócony młodzieniec pyta starca:
- Abba, to teraz całkiem będę musiał wyrzec się świata?
- Nie bój się - odparł starzec. Jeśli twoje życie będzie naprawdę chrześcijańskie, to świat natychmiast wyrzeknie się ciebie."

"Abba Daniel znany był ze swej łagodności i miłosierdzia wobec grzeszników. Pewnego dnia przyszedł spowiadać chorego, ale ten był trochę niechętny.
- Nie nalegam -powiedział Abba- abyś się spowiadał. Nie chcę, by strach powodował, że pośpiesznie się na to zdecydujesz. Śpię na górze. Jeśli rano jeszcze się zbudzisz, zawołaj mnie. "

"Pewien człowiek, w sprawach tego świata uznawany za mędrca, odwiedził kiedyś Abba Zenona.
- Abba -zapytał go- możesz mi powiedzieć, kim jest filozof?
- Filozof, to ktoś taki, kto jest jak ślepiec -odpowiedział starzec- szukający w ciemnym pokoju czarnego kota, którego tam wcale nie ma.
- No, a teolog?
- Teolog jest taki sam, tylko że czasem znajduje kota."

"podczas liturgii pewien ojciec wygłosił homilię. Po liturgii jeden ze starców pyta swego sąsiada:
- Co myślisz o Abba Marku jako kaznodziei?
- Wydał mi się podobny do naszego wielkiego Abba Antoniego.
- Ale Abba Antoni nie był kaznodzieją!
- No właśnie."

Powyższe na podstawie:
http:/www.wiara.pl/druktemat.php?idenart=1090051164

Pozdrawiam:)