Służyć w miłości

1. Tuż po zakończeniu inauguracyjnej Mszy św. 19 marca br. na papieskim Twitterze pojawił się pierwszy wpis: „Strzeżmy Chrystusa w naszym życiu, troszczmy się jedni o drugich, z miłością chrońmy dzieło stworzenia” Niedługo później ukazał się następny wpis: Ojciec Święty odnosząc się do inauguracji swojego pontyfikatu napisał: „Prawdziwa władza jest służbą. Papież musi służyć wszystkim, zwłaszcza najuboższym, najsłabszym i najmniejszym”. Czy chodzi o gładko brzmiące słowa, budowanie ocieplonego wizerunku w mediach? Zdecydowanie NIE! Papież Franciszek odprawia wielkoczwartkową Liturgię Wieczerzy Pańskiej w rzymskim więzieniu dla nieletnich. Jest to miejsce szczególne, ponieważ. przetrzymywani są w nim ludzie różnych religii. Zdecydowana większość to imigranci w wieku od 14 do 18 lat, pochodzący głównie z Rumunii, a także z byłej Jugosławii, Albanii i Ameryki Południowej. Wcześniej w tym zakładzie karnym był także bł. Jan Paweł II.

2. Chociaż w centrum Wielkiego Czwartku znajduje się Eucharystia, to św. Jan w Ewangelii nic nie mówi o ustanowieniu Eucharystii. wprowadza nas natomiast w jej najgłębszy sens. Jezus – Nauczyciel i Pan – pokazuje, na czym polega służba miłości. Umywając uczniom nogi daje poglądową katechezę, czym jest dla nas Jego męka, śmierć i zmartwychwstanie. Jezus zdejmuje szaty Bożej chwały, zstępuje na ziemię i wkłada szaty niewolnika. Klęka przed nami i wykonuje posługę należącą w starożytności do niewolnika: myje nasze brudne dusze, abyśmy mogli przystąpić do uczty stołu Pańskiego. W tym prostym geście wyraża się cała tajemnica Chrystusa. On nie potrafi dawać mało, on nie męczy się miłosierdziem. Jak przypomniał papież Franciszek w Niedzielę Palmową, „Jezus bierze na siebie zło, brud, grzech świata, także nasz grzech, i go obmywa. Obmywa go swoją krwią, miłosierdziem, miłością Boga. (…) Jezus potrafił zrozumieć ludzkie niedole, ukazał oblicze miłosierdzia Bożego, pochylił się, by uzdrowić ciało i duszę”.

3. W swojej służbie miłości Jezus pozostaje wzorem dla wszystkich kapłanów świata, także i dla mnie. Eucharystia i kapłaństwo pozostają nierozdzielne, stanowią organiczną całość. Chrystus wybiera kapłanów, aby służyli Eucharystii, aby byli sługami miłości. Taką chwilę powołania przeżył w swoim życiu również Franciszek – papież wielkiej nadziei!, jak napisał o nim dziennikarz i publicysta Grzegorz Polak. Nakreślił w ten sposób - jako pierwszy w języku polskim - portret ojca świętego [książka jest dostępna od 27 marca br.]. Sięgnijmy do dłuższego jej fragmentu:

Był 21 września, obchodzony w Argentynie jako „dzień wiosny”, kiedy uczniowie i studenci mają wolne. 17 – letni Jorge [czyt. Horche] Mario, uczeń technikum, wybierał się na spotkanie z kolegami. Coś go jednak tknęło, aby wcześniej wstąpić do kościoła. Natknął się na nieznanego księdza, z którego emanowała taka siłą ducha, że Jorge postanowił się wyspowiadać. Podczas tej spowiedzi coś się wydarzyło. Nie wiem co, ale to zmieniło moje życie. (…) Była to niespodzianka, fascynacja Spotkaniem. Było to niewątpliwie przeżycie religijne, zaskoczenie, że ktoś na mnie czeka. Od tamtej chwili Bóg jest tym, który zajmuje pierwsze miejsce w moim życiu. On prowadzi naszą miłość. Wydaje się nam, że to my Go szukamy, ale to On nas szuka i znajduje jako pierwszy” - wyznał kardynał w książce "Jezuita".

Wtedy też zrodziło się w nim powołanie. Kiedy powiedział o tym swojemu ojcu, on przyjął to ze spokojem i zrozumieniem. Mama zareagowała inaczej. „Moja stara się po prostu wkurzyła, gdy to usłyszała” – powiedział przyszły papież (s. 157).

Eucharystia – wielka tajemnica wiary i kapłaństwo –  przedziwna służba miłości. Tylko miłość z definicji nie zna siebie, nie jest, ale daje siebie. „To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę! (1 Kor 11, 24). Tajemnica Wielkiego Czwartku będzie trwała także jutro. Zaprośmy bliskich i przyjaciół do czynnego udziału w liturgii wielkopiątkowej. Dzielmy się nie tylko wiarą, ale i radością z tego, że dotykamy świętych tajemnic chrześcijańskiego życia.

Jezu, błogosławię Twoje dzieło zbawienia. Otwórz mi oczy, abym widział Cię na ołtarzu oraz w maluczkich i ubogich, chorych i odrzuconych przez ludzi. Dziś i zawsze.