Hymn na Boże Narodzenie

Dziewica dzisiaj zrodziła Pana Natury, a ziemia Niedostępnemu grotę oddaje. Anieli wraz z pasterzami Chwała śpiewają, magowie za gwiazdą podążają: dla nas jest bowiem zrodzone DZIECIĄTKO MAŁE, PRZEDWIECZNY BÓG.

1. Betlejem raj nam otwarło, nuże, popatrzmy: pokarm słodki w ukryciu znaleźliśmy, nuże więc, bierzmy dobra rajskie z głębi jaskini. Bo tam się objawił korzeń, prawdziwie nie nawodniony, lecz który rodzi zbawienie: bo tam znaleźliśmy studnię nie wykopaną, z której niegdyś Dawid napić się pragnął; tam Dziewica zrodziła Dziecię, które natychmiast zaspokoiło pragnienie Dawida i Adama. Dlatego więc spiesznie podążmy do miejsca, gdzie jest zrodzone DZIECIĄTKO MAŁE, PRZEDWIECZNY BÓG.

2. Ojciec Matki sam chciał się stać Jej Synem; Zbawiciel dzieci sam spoczywa w żłobie. Na Niego patrząc, tak mówi Ta, która Go zrodziła: „Powiedz mi, Dziecię, jak we mnie posiadany zostałeś i jak się we Mnie zrodziłeś? Widzę Cię, moje wnętrzności, widzę i pełnam podziwu, bo pełne są mleka me piersi, a jednak małżonką nie byłam; i widzę mój kwiat dziewictwa dalej pieczęcią okryty; Ty bowiem go strzegłeś, gdyś raczył się narodzić DZIECIĄTKO MAŁE, PRZEDWIECZNY BÓG.

3. O, Królu Najwyższy, cóż masz z nami biednymi wspólnego? Stwórco świata, po co przeszedłeś na ziemię? Jaskinię umiłowałeś, czy żłobek ukochałeś? Oto, nie ma miejsca w zajeździe dla Twojej Służebnicy. Nie mówię miejsca, lecz nawet jaskini. Bo nawet owa jaskinia do kogoś innego należy. Gdy Sara dziecko zrodziła, dostała w dziale ziem wiele, a ja nawet nie mam leża, a tylko używam jaskini, którą zamieszkać zechciałeś, DZIECIĄTKO MAŁE, PRZEDWIECZNY BÓG".