Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (C)

Władza od Boga, nie od ludzi

Piotr Blachowski

Chociaż nigdy nie nosił korony królewskiej, nie trzymał w ręku berła i nie zasiadał na tronie królewskim, tytuł Króla najzupełniej Mu się należy, i to w zakresie, jakim nie dysponował żaden władca świata. A przecież króluje w umysłach ludzkich nie z powodu głębi umysłu i rozległości Swej wiedzy, lecz dlatego, iż On Sam jest Prawdą, a ludzie od Niego powinni Prawdę czerpać i posłusznie ją przyjmować.

To, co mówił, co głosił, pociągało i pociąga do dzisiaj wielu ludzi. Praktycznie od ponad 2000 lat Jego imię nie schodzi z ust, a gdy o Nim się mówi, wymawia Jego imię, nierzadko zginają się kolana. Dzisiaj byłby również takim samym, jakim był wtedy – wątpię, czy cokolwiek by zmienił, może tylko więcej korzystałby ze środków masowego przekazu, ale równie dobrze nie musiałby, ponieważ Jego słowa, gesty i czyny z taką samą wyrazistością docierałyby do nas wszystkich. To właśnie Jezus Chrystus. Zaś my, patrząc dzisiaj na Ukrzyżowanego, co sobie myślimy? Czy widzimy w Nim naszego Pana, który w obietnicy naszego Zbawienia ogarnia nas swoją miłością? Czy też patrzymy historycznie, czując żal i smutek, ale nie widzimy w Nim Króla, Boga, Najwyższego Sprawcy, samego Dobra, lecz ikonę, obraz?

W Starym Testamencie Bóg, objawiając ludowi wybranemu swoje prawdy poprzez proroków, uświadamiał mu, iż może liczyć na Jego opiekę pod warunkiem zawarcia z Nim przymierza, przyjęcia Jego miłości i praw. Sądzę, że niejednokrotnie przesadzamy, patrząc na naszą przyszłość w sposób czysto ludzki i pozwalając wyobraźni tworzyć obrazy gróźb, kar,  nieprzyjemnych doznań. Zrozumieć powinniśmy, że Bóg to samo Dobro i Miłość, że to Ktoś, kto nas kocha, pragnie naszego dobra i lepszej przyszłości.

Święty Paweł w liście do Kolosan wyraźnie nam mówi, kim jest Bóg, pisząc o Jego miłości do nas: „Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów.” Kol 1,12-14). Dalej określa status i pozycję Jezusa Chrystusa oraz podaje powód, dla którego wcielił się, poniósł śmierć na krzyżu, by później Zmartwychwstać i wyzwolić nas wszystkich od grzechu, od wiecznego potępienia: „On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. I On jest Głową Ciała – Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim.” (Kol 1,17-18).

Ewangelia to przypomnienie ostatnich chwil Jezusa Chrystusa na Drzewie Śmierci i odpowiedź na problemy i pytania, którymi przez całe nasze życie jesteśmy karmieni bądź sami się karmimy. Drwiny Wysokiej Rady oraz żołnierzy miały ośmieszyć działalność i życie Chrystusa, a utrwaliły na przestrzeni wieków prawdę, którą my żyjemy, że faktycznie Jezus Chrystus jest Królem nie tylko – jak na krzyżu napisano – żydowskim, ale również naszym i wszystkich chrześcijan, wszystkich wierzących. Słowa skierowane do Dobrego Łotra rozwiewają wszelkie wątpliwości dotyczące tego, co, jak i kiedy będzie. My możemy te słowa przyjąć jako skierowane do każdego z nas – uwierz, a będziesz ze Mną.

Jezu Chryste, pozwól nam uwierzyć w każde Twoje słowo, by nas stale przybliżało do Ciebie i pomagało z ufnością oczekiwać Twego powtórnego przyjścia na ziemię. Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie.