W stronę głodu

„Żal Mi tego tłumu” – powiedział. Zatrzymując się przy drugim ołtarzu procesji Bożego Ciała, trzeba zatrzymać się przy tych Bożych emocjach. Jeżeli Jezusowi żal ludzi, którzy trwają przy Nim kilka dni, nie dbając o zaspokojenie fizycznego głodu, to o ileż większy żal musi odczuwać Bóg, patrząc na miliardy głodzących się duchowo Jego dzieci. Umierając z głodu, nie mają one nawet pojęcia, że tracą życie, choć Pokarm jest na wyciągnięcie ręki. Duchowa ślepota jest o wiele bardziej niebezpieczna, niż nam się zazwyczaj wydaje. Jej skutki dotykają bowiem nie tylko jakiejś części naszego życia – one rujnują wszystko, odbierając życie.