Środa Popielcowa

Obok noworocznych i adwentowych, wielką popularnością cieszą się wciąż postanowienia wielkopostne. Czy to źle? Tego nie mogę powiedzieć. Patrzę jednak na dzisiejszą kolektę i wraca mi na myśl Ewangelia z poprzedniej niedzieli. Czy nie prorokowaliśmy, nie wyrzucaliśmy złych duchów, nie czyniliśmy cudów w Twoje Imię? A jednak Bóg nie poznał tych swoich współpracowników. Jestem chrześcijaninem, alumnem, akolitą, mogę trzymać w swoich rękach Ciało mojego Pana i Boga, a jednak... a jednak On może mnie nie znać. Mogę ślizgać się tylko po powierzchni i być zupełnie bez zarzutu. Mogę pośród rozlicznych dobrych zajęć i dzieł Bożych zagubić samego Boga, Jego słowo, prawdziwy fundament mojej wiary. Dobrze, że na początku postu jest ta kolekta. Ona przypomina mi o tym, Kto jest najważniejszy. Kto, a nie – co...