Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukujesz w serwisie liturgia.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Moje życie też bywa zagmatwane. Nie bardzo wiem, po co było to albo tamto. Jednego mogę być pewien: obietnice Boże są niezmienne.
Zadziwiające są Boże drogi. Bracia Józefa dopuścili się wobec niego strasznej podłości. A Bóg, choć brzydzi się złem, tę ich podłość zamienił w ratunek dla całej rodziny.
Szkoda że klęski prawego i sprawiedliwego bywają ostateczne i nieodwołalne. Zwłaszcza jeśli stoi za nimi nie los/zrządzenie Boże, ale ludzka podłość.
Bóg pozwolił Jakubowi walczyć ze sobą. Nie jestem pewien czy rozumiem. Ale jeśli...
Bóg ma czas. Może poczekać. Kilkanaście lat albo i dłużej.
Nie jestem prorokiem – myślą sobie. I gdy chcę to wypowiedzieć na głos zaraz gryzę się w język. Jak to nie jestem?
Na szczęście jest Bóg, który do pogrążonego w rozpaczy serca ciągle mówi: wstań. Ciebie też wybrałem.
Wdzięczność rodzi w sercu radość i uwielbienie. Dzięki niej nasze życie staje się bogatsze i piękniejsze.
Jako uczniowie Jezusa nie musimy szukać szczęścia w pojedynkę: „Kto wierzy, nigdy nie jest sam”.
W Nowym Testamencie skałą służącą za fundament jest Chrystus i Jego wola. On nas wspomaga, dzięki Jego łasce nie upadamy.
… choć do jednego celu.