Wigilia Paschalna - komentarze liturgiczne

Przed rozpoczęciem liturgii

Święta noc, w jaką się zgromadziliśmy to radosne czuwanie na cześć Pana. Wigilia Paschalna jest szczytem całego roku liturgicznego, najważniejszą celebracją liturgiczną w całym Kościele. Jest to rzeczywiście noc Zmartwychwstania Chrystusa, noc zwycięstwa nad grzechem i śmiercią. Tą święta liturgią rozpoczniemy Okres Wielkanocny w Kościele, sprawowanie Zmartwychwstania Pańskiego, które jest „Uroczystością nad uroczystościami”.
Wigilia Paschalna obejmować będzie: liturgię światła, liturgię słowa, liturgię chrzcielną i sprawowanie Eucharystii. Liturgia światła rozpocznie się błogosławieństwem ognia, od którego zostanie zapalony nowy paschał – symbol Chrystusa, który jest życiem świata. On przez swoje Zmartwychwstanie rozprasza ciemności grzechu. Zapaliwszy więc po drugim wezwaniu „Światło Chrystusa” nasze świece będziemy kroczyć za Chrystusem, wyznając, że jesteśmy Jego ludem, nabytym Jego Krwią, ludem, który ze śmierci przeszedł do życia. Z kolei zaś w uroczystym i pełnym radości Orędziu Wielkanocnym ogłosimy całemu światu, że Chrystus prawdziwie Zmartwychwstał.
Następnie w słowie Bożym rozważać będziemy wielkie dzieła jakich Bóg dokonał w dziejach narodu wybranego, przede wszystkim wyprowadzenie z niewoli egipskiej, które było zapowiedzią największego i najważniejszego wyzwolenia człowieka, jakiego dokonał Chrystus przez swoją Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie.
W tę tajemnice Chrystusa włączył każdego z nas chrzest święty, dlatego też w trzeciej części naszej liturgii odnowimy nasze chrzcielne przyrzeczenia, składając Bogu dziękczynienie za przyjęty sakrament zbawienia.
Kulminacyjnym momentem naszej dzisiejszej liturgii będzie sprawowanie liturgii Eucharystycznej, która jest nie tylko wspomnieniem, ale uobecnieniem tajemnic życia Chrystusa pośród nas. Jest darem niewysłowionej miłości Bożej, w którym możemy przyjmować prawdziwie samego Pana.
Teraz udamy się wszyscy w milczeniu przed świątynię, by tam rozpocząć naszą liturgie, nasze święte czuwanie na cześć Pana.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Bóg zarówno w dziejach ludu wybranego Starego Przymierza, jak i obecnie dokonuje wielkich dzieł zbawczych. Człowiek pogrążony w mroku grzechu potrzebuje Bożej interwencji, dlatego nasz Ojciec nie zostawia nas samych na drodze życia, ale pośród nas żyje i działa. Tak jak wyprowadził lud wybrany z Egiptu, tak i nas nieustannie wyprowadza z niewoli grzechu przez Śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa.
Z wiarą i ufnością rozważajmy więc Boże dzieło stworzenia i odkupienia człowieka, które dla nas jest nie tylko wspominaniem minionych wydarzeń, ale rzeczywistością tu i teraz.

Przed liturgią chrzcielną

Wszyscy przez chrzest święty jesteśmy włączeni w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, dlatego też w tę szczególną noc paschalną chcemy odnowić nasze przyrzeczenia chrzcielne, które w naszym imieniu wypowiedzieli rodzice i rodzice chrzestni. W Litanii do Wszystkich świętych będziemy wzywać ich orędownictwa, abyśmy na zawsze mogli wytrwać w powziętych przyrzeczeniach.