Szlakiem modlitwy

Stacja XIII

Cisza

Modlitwa adoracji to miłosne wpatrywanie się, trwania przed Bogiem. Nie potrzeba słów, dialog serc odsłania głębię spotkania stworzenia ze Stwórcą. On ucisza wszelkie ludzkie burze, które pojawiają się na bezkresnych oceanach codzienności. I napełnia serca pokojem i dobrem. A czas spędzony z Bogiem nigdy nie jest czasem straconym, ale jest inwestycją, która procentuje w naszej codzienności większą miłością do Boga, bliźnich i samego siebie. Słowo Boże przypomina nam: „w nawróceniu i spokoju, jest wasze ocalenie, w ciszy i ufności leży wasza siła” (Iz 30, 15).

Stacja XIV

Czas miłosierdzia

Modlitwa jest wielkim wołaniem o miłosierdzie w obliczu różnorakich prób, których tak wiele wokół nas. Na arenie świata dobro zmaga się ze złem. Nawet w sytuacjach po ludzku beznadziejnych nie jesteśmy bezsilni, mamy bowiem potężny oręż modlitwy. Jeśli nie możemy wyrazić miłosierdzia czynem i słowem, pozostaje modlitwa. Wszystko po to, aby „aby nigdy nie stracić z oczu darowanej okazji do czynienia dobra” i dać się wydobyć z grobu grzechów i śmierci na światło. „Nie bój się; wierz tylko!” (Łk 8,50).

***

Modlitwa jest uprzywilejowaną drogą do świętości, która prowadzi do życia kontemplacją również pośród działania. Modlitwa wspiera człowieka na drodze dobra i pomaga mu w przezwyciężaniu zła. Dzięki niej możemy wypraszać łaskę i Boże miłosierdzie, które jest jedynym źródłem nadziei dla nas i całego świata. Ona podnosi człowieka do tej godności, jaką nadał mu Syn Boży, gdy zjednoczony z Nim powtarza ufne Ojcze nasz, czyniąc z niego program życia.