Można przychodzić do świątyni i nie zauważać najważniejszego Gospodarza, można przychodzić tu i nie wiedzieć w ogóle po co.
Przeczytaj i rozważ.
Bliżej nam do obcych i wrogów. Do syna bawiącego się z dala od domu ojca i owcy mającej upodobanie w dziurawych płotach.
Co robić, gdy nie wiem co robić?
Zwiastowanie to moment „zaślubin Boga z człowiekiem, Bóstwa z człowieczeństwem”.
Jesteś dziedzicem, więc wzywaj, błogosław, ogłaszaj, pobiegnij, mów innym, działaj!
To pielgrzymująca na ziemi wspólnota potrzebuje światła, nadziei, modlitwy świętych.
Wzywasz mnie dzisiaj, Jezu, przed swoje Oblicze i pytasz: „Opowiedz Mi, jak to robisz? Czy twoje słowa są spójne z twoimi czynami? A może co innego mówisz, co innego robisz?
Powieści, seriale kostiumowe, prace historyków – sięgając wstecz, pokazują nam barwny świat ludzkich losów, marzeń, dawno zapomnianych realiów.
On potrafi „naszą nicość odbudować w najpiękniejsze struktury”.
Towarzyszący nam niepokój nie zostanie ugaszony przez to, że głośniej, wyraźniej damy mu wyraz.