Serce tak naprawdę zdobi mnie i ukazuje, jaki jestem. Serce również jest mieszkaniem, w którym przebywam, i do którego zapraszam, wprowadzam innych.
Cezurą oddzielającą liturgię Słowa od chrzcielnej jest, następująca po modlitwie powszechnej, Litania do Wszystkich Świętych.
Może Tomasz nie był za pierwszym razem z nimi, bo nadział się na zamknięte drzwi?
Baranki młode w jedności z Chrystusem Kapłanem, Prorokiem i Królem.
Wszystko zaczyna się w bramie. Bowiem drzwi świątyni nie są zwykłym zabezpieczeniem przez intruzem, złodziejem czy utratą ciepła. Drzwi świątyni są bramą królestwa.
Łaska, także chrztu, nie jest pancerzem chroniącym automatycznie przed złem. Jest darem zakładającym duchową walkę.
Z całego serca będę chwalił Pana w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.
Leżałem jak martwy u bram śmierci. Ale Ty wyprowadziłeś mnie na wolność, bym głosił Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej.
Nie wiem dlaczego taki akurat tytuł przyszedł mi do głowy. Bo, na dobrą sprawę, nie chodzi ani o mnie, ani o Dawida.
Zachwycający świat dla świętego Tomasza jest jedną z pięciu dróg poznania Boga rozumem. Jest także pytaniem o człowieka: „czym jest człowiek, że o nim pamiętasz”.
… choć do jednego celu.