Jak jeść sernik z rodzynkami?

No dobrze, to wskazówki do Izraela. A dla chrześcijan? Prawo Nowego Przymierza wcale aż tak bardzo nie różni się od danego w Starym Przymierzu. To nie prawo inne, ale wypełnione, wypełnione miłością. Chrześcijanie też powinni pamiętać, że:

• Słuchanie i wypełnianie praw i nakazów danych nam przez Boga pozwala nam osiągnąć Ziemię Obiecaną – niebo. Przecież wiara bez uczynków jest  martwa. Wybór czysto intelektualny, nie poparty życiem, albo choćby tylko pragnieniem, nie jest wiarą dającą zbawienie.
• Prawo to ma być wypełniane tak, jak zostało podane. Bez dodawania doń czegokolwiek i bez odejmowania z niego czegokolwiek. Proszę zwrócić uwagę: gdy Kościół jakieś nowe prawo stanowi, to uczciwie i jasno nazywa to przykazaniami kościelnymi albo – szerzej – prawem kościelnym... Ale wszyscy, wielcy i mali w Kościele, musimy się strzec wybiórczości i tworzenia nowych nibyBożych praw.
• Prawo Boże powinno być dla nas powodem do dumy, bo jest mądre i sprawiedliwe. A choć czasem bywa nazywane nieżyciowym, to przecież to tylko takie gadanie tych, którzy wolą drogi na skróty. Czas obnaża, że te drogi prowadzą na manowce....
• Bóg jest i dla nas Bogiem bliskim. Reaguje na nasze potrzeby, pomaga nam. Różne wymodlone przez ludzi cuda są tego najbardziej wymownym świadectwem....

W kontekście Ewangelii warto podkreślić, że kluczowy w tym czytaniu jest chyba właśnie ów nakaz Mojżesza, by nic do Bożych przykazań nie dodawać, ani nic z nich nie odejmować. A następujący po czytaniu Psalm jest pochwałą człowieka przestrzegającego Bożych nakazów.

2. Kontekst drugiego czytania Jk 1,17-18.21b-22.27

List św. Jakuba to zbiór różnych pouczeń, jakie Apostoł daje Kościołowi (dwunastu pokoleniom w rozproszeniu). Nie ma w nim snucia teologicznych teorii. Jest raczej odwołanie się do konkretu chrześcijańskiego życia. Drugie czytanie tej niedzieli to fragmenty jego pierwszego rozdziału. Ale... Sęk w tym, że nie z jednego miejsca. A jako ze Jakub skacze po różnych tematach trudno właściwie czytane tej niedzieli wskazania sensownie umiejscowić w kontekście. Może najlepiej, jeśli krótko przypomnę, co poprzedza pierwsze dwa zdania czytania tej niedzieli, a resztę zacytuję już bez wybierania poszczególnych fragmentów. Co więc możemy znaleźć w Liście Jakuba po początkowym pozdrowieniu?

• Wezwanie do radości w obliczu doświadczeń.
• Wezwanie do proszenia o mądrość.
• Wezwanie do wiary, że otrzymamy o co prosimy.
• Wezwanie do chlubienia się wyniesieniem (przez wiarę) ubogich i do uznania swojego poniżenia (przez wiarę) bogatych.
• Wezwanie do wytrwania w pokusach łącznie z wyjaśnieniem ich źródeł.

I po tym padają owe pierwsze zdania wykorzystane jako drugie czytanie tej niedzieli. Przytoczmy już wywód Jakuba bez skrótów. Tekst czytania – pogrubioną czcionką.

Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności. Ze swej woli zrodził nas przez słowo prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.

Wiedzcie, bracia moi umiłowani: każdy człowiek winien być chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu. Gniew bowiem męża nie wykonuje sprawiedliwości Bożej. Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był. Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo.

Jeżeli ktoś uważa się za człowieka religijnego, lecz łudząc serce swoje nie powściąga swego języka, to pobożność jego pozbawiona jest podstaw. Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.