Spotkali Zmartwychwstałego Chrystusa

Spotkanie z Jakubem

Św. Paweł zapisał fakt spotkania Jezusa z Jakubem i ze wszystkimi Apostołami (1 Kor 15,7). Jakub, „brat Jezusa”, był — obok Piotra i Jana — filarem pierwszej gminy jerozolimskiej (Ga 2,9). „Apostołowie”, o których wspomina Paweł, to nie Dwunastu, ale grupa wybranych prezbiterów, którzy otrzymali w Kościele urząd.

Zmartwychwstały Pan jest stale obecny w swoim Kościele. On działa w nim posyłając Ducha Pocieszyciela, który nas wszystkiego nauczy i przypomni nam wszystko, co On nam powiedział (J 14,26).

Spotkanie z Pawłem

Najstarsza katecheza o Zmartwychwstaniu potwierdza spotkanie Pana z Szawłem — „poronionym płodem” — jak sam siebie nazywał (1 Kor 15,8). Poprzednie spotkania ze Zmartwychwstałym były niezwykle spokojne. To spotkanie ma swoją dramaturgię. Św. Łukasz ukazał początki Kościoła, wpisując w ich dzieje historię gorliwego faryzeusza Szawła. Zwalczał on wspólnotę chrześcijan z ogromnym wewnętrznym przekonaniem i zaangażowaniem.

W drodze do Damaszku Jezus powalił go na ziemię. Zapewne rozmowa oparta na argumentacji biblijnej (jak uczniów idących do Emaus) nie przekonałaby buntowniczego faryzeusza. On potrzebował silnego doświadczenia: „Gdy zbliżał się już w swojej podróży do Damaszku, olśniła go światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: »Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?«” (Dz 9,3). Szaweł powalony na ziemię podejmuje dialog z Panem. Pyta: „Kto jesteś, Panie?”. W odpowiedzi słyszy: „Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić” (Dz 9,4—6). W ten sposób Jezus pozyskuje dla Kościoła Apostoła Narodów, który sam siebie nazywa „najmniejszym ze wszystkich apostołów i niegodnym zwać się apostołem, bo prześladował Kościół Boży. Lecz za łaską Boga jest tym, czym jestem — wyznaje dalej — a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną” (1 Kor 15,9—10).

Pismo Święte i Tradycja w pełni potwierdzają ogromny wkład św. Pawła w życie i działalność Kościoła. Apostoł Narodów jest wzorem dla tych, którzy „szczerym sercem szukają Boga” i odnajdują Go w tajemnicy paschalnej.

* * *

Ewangelia o Jezusie zmartwychwstałym ma dotrzeć „aż na krańce świata”, tj. do pogan i tych, którzy zagubili sens wiary. Siłą napędową tego świadectwa jest Duch Święty, który kieruje krokami wszystkich współczesnych ewangelizatorów.