Okruchy Ewangelii. Radio Watykańskie na Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.
O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. ... Nawet gdybym chciał występować w roli adwokata Boga, nie mogę. Nie mogę, bo u mnie to działało. Prosiłem i zasadniczo otrzymywałem.
To było zesłanie. Upokorzenie. Zupełnie pokrzyżowano moje ambitne plany. Dlaczego akurat ja? Po trzech miesiącach zacząłem przeczuwać, że to, co wydawało mi się zesłaniem, było tak naprawdę wygraną na loterii.
Duchowość liturgiczna "to styl życia religijnego, stanowiący praktyczny sposób realizowania ideału chrześcijańskiego, o jakim mowa w świętych obrzędach liturgicznych. To zgodność między celebracją i codziennym życiem, w których wierni mają jednoczyć się ze zbawczymi tajemnicami naszego Pana – Jezusa Chrystusa".
Odpowiedź na jedno z najważniejszych dla wierzącego pytań: jak żyć liturgią?
Trzy konsekwencje dla naszego życia chrześcijańskiego, jeśli pozwalamy, aby urzeczywistniał się w nas, jako wewnętrzna zasada wszelkiego działania, nie duch świata, lecz Duch Chrystusa.
Wy będziecie się smucić, ale wasz smutek zamieni się w radość… Czy Bóg może i moje smutki zamieniać w radość?
Zrealizować zamierzone cele? Zwyciężyć? Można. Ale ważna jest cena. Owocem Ducha jest nie zwycięstwo, a wierność.
Jezus chce, żeby znowu było jak w raju. Bym jak niegdyś jak Adam i Ewa mógł przechadzać się po Edenie w obecności Boga. Czy dla żyjącego w cieniu nieuchronnej śmierci może być lepsza wieść?
Wpatruję się w pożółkłe karty Ewangelii. Cięgle mnie zaskakuje. Duch Święty ma przekonać świat o grzechu, sprawiedliwości i o sądzie? Niby wszystko powinno być jasne. Dalej jest wytłumaczone.